வாய் பேச முடியாத & காது கேளாதமாற்று திறனாளி தங்க மங்கை; வாட்டும் வறுமையால் தவிப்பு

21.06.2019

சேலம்: பல்வேறு பதக்கங்களை குவித்த மாற்றுத் திறனாளி பெண், வறுமையால், சர்வதேச போட்டிகளுக்கு செல்ல முடியாமல் தவித்து வருகிறார்.

சேலம் மாவட்டம், சங்ககிரி தாலுகா, சித்தர்கோவில் பொன்னகரைச் சேர்ந்தவர் சூர்யா, 25; வாய் பேச முடியாத மற்றும் காது கேளாத, மாற்றுத் திறனாளி பெண். வறுமை காரணமாக, பி.காம்., படிப்பை, பாதியில் நிறுத்தி விட்டார். இவருக்கு, கடந்த ஆண்டு திருமணமாகி, சேகர், 30, என்ற கணவர் உள்ளார். இருவரும், வெள்ளி கூலி தொழில் செய்து வருகின்றனர். சூர்யா, சிறுவயதிலிருந்தே தடகளம் விளையாட்டில், ஆர்வம் செலுத்தி வந்துள்ளார்.

மாநில, தேசிய அளவில் பல்வேறு தங்கம், வெள்ளி பதக்கங்களை குவித்துள்ளார். முறையான பயிற்சி மற்றும் பண உதவி செய்தால், சர்வதேச அளவிலான போட்டிக்கு செல்லும் வாய்ப்புள்ளது.கடந்த, 2017ல் திருநெல்வேலியில், மாநில கைப்பந்து போட்டியில் தங்கம், 2017ல், மாநில தடகள போட்டியில், 800 மீ., ஓட்டத்தில் தங்கம், வட்டெறிதலில் வெண்கலம், 2018ல், கோவையில் நடந்த மாநில ஈட்டி எறிதலில் தங்கம், 2019ல் சென்னையில் நடந்த, 23வது தேசிய கைப்பந்து போட்டியில் வெண்கலம், கோலம், அழகி போட்டியில் தங்கம் வென்றுள்ளார்.

பதக்கங்களை குவித்து சாதனை படைத்தாலும், போட்டி நடக்கும் பகுதிகளுக்கு செல்ல, பணம் இல்லாமல், கூலி வேலைக்கு செல்கிறார். இவருக்கு உதவ முன்வருவோர், 97891 - 81105, 86674 - 63687 என்ற எண்களில் அழைக்கலாம்.

பிறந்தது முதலே காது கேளாத குழந்தைகளுக்கு ஜிெஹச்சில் சூப்பர் சிகிச்சை: தனியார் மருத்துவமனைகளுக்கு இணையாக அசத்தல்

மதுரை, ஜூன் 25: பேச்சு மற்றும் கேட்கும் திறன்களை இழந்து பிறக்கும் குழந்தைகளை 6 வயதிற்குள், மதுரை அரசு மருத்துவமனைக்கு கொண்டுவந்தால் இலவசமாக அறுவை சிகிச்சை மூலம் தீர்வு காணப்படும் என, மதுரை அரசு மருத்துவமனை ெதரிவித்துள்ளது. இந்திய அளவில் நடந்த ஒரு ஆய்வில், பிறக்கும் குழந்தைகளில் ஒரு குறிப்பிட்ட சதவீதம் பேர் சிறு சிறு குறைபாடுகள் முதல், சரி செய்ய முடியாத குறைபாடுகள் உள்ளவர்களாக (மாற்றுத் திறனாளிகளாக) பிறக்கின்றனர். இப்படி மாற்றுத் திறனாளிகளாக பிறக்கும் குழந்தைகளில், காதும் கேளாமல், வாயும் பேசமுடியாமல் பிறக்கும் குழந்தைகள் ஒரு குறிப்பிட்ட சதவீதம் பேர் உள்ளனர். இவர்களுக்கு முந்தைய காலகட்டத்தில் வைத்தியமே இல்லாத நிலை இருந்தது. பல பெற்றோர் சாபக்கேடு என்று நினைத்து அக்குழந்தையை வீட்டிலேயே சிறை வைத்து விடுவர். 

ஆனால் தற்ேபாது விஞ்ஞானம் வளர்ச்சியடைந்துள்ளது. அரிய வகை, அறுவை சிகிச்சையின் போது, சிகிச்சை மேற்கொள்பவரின் இதய ஓட்டத்தை சில மணித்துளிகள் நிறுத்தி, செயற்கை இதய ஓட்டம் மூலம் அறுவை சிகிச்சை முடிந்ததும், மீண்டும் இதயத்தை இயற்கையாக செயல்பட வைக்க முடிகிறது. அந்த அளவிற்கு மருத்துவம் வளர்ச்சியடைந்துள்ளது. இதில் ஒன்றுதான், கேட்கும் மற்றும் பேசும் திறன்களை இழந்த நிலையில் பிறக்கும் குழந்தைகளுக்கு, நவீன அறுவை சிகிச்சை மூலம் காதுகேட்கும் திறனை செயற்கையாக பெற வைப்பது. மதுரை அரசு மருத்துவமனையில் பிறவியிலேயே முற்றிலும் காது கேளாத, 6 வயதிற்குட்பட்ட குழந்தைகளுக்கு காப்பீட்டு திட்டத்தில் இலவசமாக `காக்ளியர் இம்ப்ளான்ட்’ (நுண் செவி கருவி) என்ற நவீன காதொலி கருவி இலவசமாக பொருத்தப்படுகிறது. இதுவரை ஏராளமான குழந்தைகளுக்கு இக்கருவி பொருத்தப்பட்டுள்ளது.

மதுரை அரசு மருத்துவமனை காது, மூக்கு, தொண்டை அறுவை சிசிச்சை துறை தலைவர் டாக்டர் தினகரன் கூறுகையில், ``செயற்கை காதொலி கருவி பொருத்தும் சிகிச்சைக்காக, மதுரை, திண்டுக்கல், தேனி, சிவகங்கை, ராமநாதபுரம், விருதுநகர் உள்ளிட்ட மாவட்டங்களிலிருந்து, குழந்தைகளை கூட்டி வருகின்றனர். இதுவரை 100க்கும் மேற்பட்ட குழந்தைகளுக்கு இக்கருவி பொருத்தப்பட்டுள்ளது. இச்சிகிச்சைக்கு தனியார் மருத்துவமனைகளில் ரூ.5 லட்சம் முதல் 6.50 லட்சம் வரை செலவாகும், ஆனால் மதுரை அரசு மருத்துவமனையில் இலவசமாக இக்காதொலி கருவி பொருத்தப்படுகிறது. 6 வயதிற்கு உட்பட்ட பிறவியிலேயே காதுகேளாத குழந்தைகளின் பெற்றோர், அரசின் காப்பீட்டு திட்ட அட்டையுடன் வந்து இந்த சிகிச்சையை இலவசமாக பெறலாம்’’ என்றார்.

பிறவிலேயே காதுகேளாத, பேச்சு திறன் குறைபாடு உள்ள குழந்தைகளுக்கு ‘‘காக்ளியர் இம்ப்ளாண்ட்’’ அறுவை சிகிச்சை

விழுப்புரம், ஜூன் 22–
பிறவிலேயே காது கேளாத, பேச்சு திறன் குறைபாடு உள்ள குழந்தைகளுக்கு அதி நவீன காக்ளியர் இம்ப்ளாண்ட் அறுவை சிகிச்சை விழுப்புரம் அரசு மருத்துவக் கல்லுாரியில் துவக்கப்பட்டது.

விழுப்புரம் அரசு மருத்துவக் கல்லுாரி மருத்துவமனையில் நடந்த நிகழ்ச்சிக்கு கல்லுாரி டீன் தலைமை தாங்கினார். மருத்துவ கண்காணிப்பாளர் அறிவழகன், துணை மருத்துவ கண்காணிப்பாளர் புகழேந்தி, ஆர்எம்ஓ கதிர் ஆகியோர் முன்னிலை வகித்தனர் . காது , மூக்கு, தொண்டைபிரிவு துறை தலைவர் இளஞ்செழியன் வரவேற்றார் . பிறவிலேயே காது கேட்காமல், பேச்சுத்திறன் குறைபாடு இல்லாமல் இருக்கும் குழந்தைளுக்கு கேட்கும், பேசும் திறன் மேம்படுத்தும், அதிநவீன காக்ளியர் இம்ப்ளாண்ட் அறுவை சிகிச்சையை மெட்ராஸ் இஎன்டி ஆராய்ச்சி கட்டளையின் இயக்குனர் பத்மஸ்ரீ மோகன் காமேஸ்வரன் , மெட்ராஸ் மருத்துவ கல்லுாரி இஎன்டி பிரிவு இயக்குனர் முத்துகுமார் ஆகியோர் துவக்கி வைத்தனர். தொடர்ந்து ஆப்ரேஷன் தியேட்டரில் நடந்த அறுவை சிகிச்சையை வீடியோ கான்பிரன்சிங் மூலம் நேரடியாக ஒளிபரப்பு செய்து, அறுவை சிகிச்சை பற்றிய டாக்டரின் சந்தேகங்களுக்கு பதிலளித்தனர். இந்த அறுவை சிகிச்சை செய்ய ரூ. 7 லட்சம் வரை செலவாகும். தற்போது அரசு மருத்துவ காப்பீடு மூலம் இலவசமாக செய்தனர்.

விழுப்புரம் மாவட்ட இணை இயக்குனர் சுகந்தி, துணை இயக்குனர் பாலுச்சாமி, கீழ்பாக்கம் மருத்துவக் கல்லுாரி இஎன்டி பிரிவு துறை தலைவர் இந்திரா, டாக்டர்கள் வெற்றிவேல், சவுந்திரராஜன், துறை டாக்டர்கள் ரவிக்குமார், விஜயபாபு, ஸ்ரீராம், நிஷாத், சையது அபுதாஹீர் , நிர்வாக அலுவலர்கள் கவிஞர் சிங்காரம் , ஆனந்த ஜோதி மற்றும் விழுப்புரம், கடலுார், திருவண்ணாமலை மாவட்டத்தில் பணி புரியும் அரசு டாக்டர்கள் மற்றும் மருத்துவ மாணவர்கள் உட்பட பலர் கலந்து கொண்டனர் .

காது கேளாத மற்றும் வாய் பேச முடியாத மாற்றுத் திறனாளியாக பிறந்ததால் விரக்தி 2 வயது மகனை கொன்று தாய் தூக்கிட்டு தற்கொலை: போரூரில் சோகம்

22.06.2019, பூந்தமல்லி: போரூர் அருகே காது கேளாத மற்றும் வாய் பேச முடியாத மகனை கொன்று, தாய் தற்கொலை செய்து கொண்ட சம்பவம் சோகத்தை ஏற்படுத்தியது. போரூர் அடுத்த தெள்ளியார் அகரம் தெருவீதி அம்மன் கோயில் தெருவை சேர்ந்தவர் மகேஷ் (37), பெயின்டர். இவரது மனைவி அஸ்வினி (28). இவர்களது மகன்கள் பிரதீப் (4), சக்திவேல் (2). மூத்த மகன் பிரதீப்புக்கு, வாய்பேச இயலாது, காதும் கேட்காது. அதனால், சில மாதங்களுக்கு முன்பு அறுவை சிகிச்சை செய்யப்பட்டு, பேச்சு தெரபி பயிற்சி அளித்து வந்தனர். இதற்காக பெற்றோர் ரூ.3 லட்சம் வரை செலவு செய்துள்ளனர்.

இந்நிலையில், இளைய மகனான சக்திவேலை மருத்துவமனையில் பரிசோதனை செய்தபோது அவனுக்கும் வாய்பேச இயலவில்லை, காதும் கேட்கவில்லை என்பது தெரிந்தது. அவற்றை நிவர்த்தி செய்ய முடியாது என டாக்டர்கள் தெரிவித்ததாக கூறப்படுகிறது. தனது 2 மகன்களும் வாய்பேச இயலவில்லை, காதும் கேட்கவில்லையே என்ற மன உளைச்சலில் அஸ்வினி இருந்து வந்துள்ளார்.

நேற்று முன்தினம் மூத்த மகன் பிரதீப்பை, பாட்டி வீட்டில் விட்டுவிட்டு வரும்படி கணவரிடம் அஸ்வினி கூறியுள்ளார். அதன்படி அவரும், மகனை அழைத்து சென்று பாட்டி வீட்டில் விட்டுவிட்டு, வீட்டுக்கு திரும்பினார். அங்கு, அஸ்வினி தூக்கில் தொங்குவதை பார்த்து அதிர்ச்சியடைந்து கதறினார். மற்றொரு அறைக்குச் சென்று பார்த்தபோது கட்டிலில் இளைய மகன் சக்திவேலும் இறந்து கிடந்தான்.

தகவலறிந்து போரூர் போலீசார் சம்பவ இடத்துக்கு வந்து தாய், மகன் சடலங்களை கைப்பற்றி பிரேத பரிசோதனைக்காக கீழ்ப்பாக்கம் அரசு மருத்துவமனைக்கு அனுப்பினர். மேலும், வழக்குப்பதிவு செய்து விசாரித்து வருகின்றனர். அஸ்வினிக்கு திருமணமாகி 6 ஆண்டுகளே ஆவதால் ஆர்டிஓ விசாரணைக்கு பரிந்துரை செய்யப்பட்டுள்ளது. இச்சம்பவம் அப்பகுதியில் பெரும் சோகத்தை ஏற்படுத்தியது.

Woman kills son, ends life

22.06.2019, Chennai:
Dejected over the hearing impairment of both her sons, a 24-year-old woman smothered her 2-year-old younger kid and committed suicide in Porur on Friday.

Ashwini smothered Sakthivel with a pillow and committed suicide by hanging from the ceiling at her house. Ashwini’s first son Pradeep, 4, also a hearing impaired, is undergoing speech therapy after surgery at a private hospital.

On Friday, Ashwini, a home maker, asked her husband Mahesh, a painter, to leave Pradeep at her parents' house in Mangadu.

When Mahesh returned home around 1.30pm, he found the door locked from inside.

When repeated knocks went unanswered Mahesh broke open the door and found Ashwini hanging from ceiling and Sakthivel lying unconscious on the bed.

He took them to a private hospital with the help of neighbours.

Doctors at the hospital declared the two brought dead. Their bodies were sent to Kilpauk Medical College Hospital for postmortem.

Mahesh and Ashwini were married for over six years and they spent a large sum on medical expenses of Pradeep who was born speech and hearing impaired.

However, the couple found that their second son Sakthivel too did not respond to calls and took him to a doctor.

When they were told that Sakthivel also suffered from the same problem, Ashwini was dejected for the last few days.

The SRMC police have registered a case. An inquiry has been ordered.

அம்மா உணவக காதுகேளாத வாய்பேச முடியாத ஊழியரான ரோகினி

தேவை இவர்களுக்கு தொழில்பயிற்சி

17.06.2019

சொந்த நாட்டில் அகதிகளாக்கப்படும் சிறப்புக் குழந்தைகளுக்காக…

இருவர் மூவராய் இணைந்து... பொது இடங்களிலும், பேருந்து நிறுத்தங்களிலும் விரல்களையும் கைகளையும் அசைத்து, சைகை செய்து, தங்களுக்குள்ளாகவே பேசி, சிரித்து, மகிழ்ந்து, பிறகு மீண்டும் விரல்களை அசைக்கும் ‘காது கேளாத மற்றும் வாய்பேச முடியாத’ சிறப்புக் குழந்தைகளை பலமுறை பார்த்து கடந்திருப்போம். தங்களின் மௌன மொழியை விரல் அசைவில் வித்தையாக்கி, மனப் பகிர்தல்களை நிறைவேற்றிக்கொள்ளும் இவர்களின் கல்வி, வாழ்வாதாரம், வேலைவாய்ப்பு குறித்து அறியவும், இவர்களது சைகை மொழி (sign language) குறித்து தெரிந்துகொள்ளவும்,

சென்னை மைலாப்பூரில் இயங்கிவரும் சி.எஸ்.ஐ. காதுகேளாதோர் மற்றும் வாய்பேச இயலாதோருக்கான சிறப்புப் பள்ளியின் தலைமை ஆசிரியர் ஜேம்ஸ் ஆல்ஃபர்ட் அவர்களை சந்தித்தபோது… ‘‘என்னைப் பொறுத்தவரை இயல்பான குழந்தைகள். மாற்றுத்திறனாளி குழந்தைகள் என்றெல்லாம் ஒன்றும் கிடையாது. இவர்களும் திறமையானவர்கள்தான். எந்த விசயத்தையும் விரைவாக கற்கும் திறன் கொண்டவர்கள். சாதாரண குழந்தைகளைப்போல இவர்களும் நன்றாகவே படிக்கிறார்கள். நன்றாகவே செயல்படுகிறார்கள். இவர்களாலும் பார்க்க முடியும். படிக்க முடியும், எழுத முடியும். நன்றாக வேலை செய்ய முடியும்.

விளையாட்டுப் போட்டிகளில் கலந்துகொள்ள முடியும். அப்படி இருக்க ஏன் அவர்களை இயலாதவர்களாக முடிவு செய்து குறுகிய வட்டத்திற்குள் அடைக்க வேண்டும். நம் அனைவருக்கும் தெரியாத ஒன்று, வராத ஒன்று என்பது கண்டிப்பாக இருக்கும். அதற்காக நாம் குறையுள்ளவர்களா? காதுகேட்காத வாய்பேச முடியாதவர்களின் குறைகளை களைந்து அவர்களின் வாழ்வாதாரத்துக்கான வழியினை செய்து கொடுத்துவிட்டால் அவர்களும் நம்மைப்போல் இயல்பானவர்களே.நம் ஒவ்வொருவருக்கும் எப்படி தாய் மொழி என்கிற ஒன்று இருக்கிறதோ அதைப்போல, இவர்களின் தாய் மொழி சைகை எனப்படும் சைன் லாங்வேஜ்.

தங்கள் செவியால் ஒலியை உள்வாங்க முடியாத நிலையில், பேச்சு வராமல், தங்களைப் போன்றவர்களிடம் தொடர்புப்படுத்திக்கொள்ள சைகை மொழியை இவர்களே சுலபமாக உருவாக்கிக் கொள்கிறார்கள். ஒலிவாங்கி கருவிகள் மூலமாக இவர்களுக்கு லிப் மூவ்மென்ட் பயிற்சி, ஓரல் மெத்தெட் போன்ற வழிகளில் கற்பிக்க முயற்சித்தாலும், விரல்களை அபிநயித்து, காற்றில் அசைந்து இவர்கள் காட்டும் சைகை மொழியே இவர்களுக்கு சுலபமானது. அவர்களுக்கான மொழி அது. அதை ஏன் நாம் தடுக்க வேண்டும்? இவர்களின் வாழ்க்கை எப்போதும் குறுகிய வட்டம்தான்.

நம்மோடு இணைய முற்படவேமாட்டார்கள். பெரும்பாலும் தங்களை தனிமைப்படுத்திக் கொள்வார்கள். இவர்கள் உணர்வுகளை நம்மாலும் புரிந்துகொள்வது கடினம். தங்கள் உணர்வை வெளிப்படுத்த முடியாத நிலையில் அதிகம் முன்கோபக்காரர்களாகவும் இருப்பார்கள். ஒருசிலரை மட்டுமே தங்கள் நம்பிக்கைக்கு உரியவர்களாக நினைப்பார்கள். அவர்கள் சொன்னால் உடனே கேட்பார்கள். எங்களிடம் 130 குழந்தைகள்வரை உண்டு உறைவிடப் பள்ளி மாணவர்களாக இங்கேயே தங்கி பயில்கிறார்கள். கல்வி, தங்கும் இடம், உணவு, சீருடை இவர்களுக்கு இலவசம். 

வறுமைக் கோட்டிற்கு கீழ் இருக்கும் குழந்தைகள். ஒருசில குழந்தைகள் தவிர, பெற்றோர் இல்லாத, அப்பா மட்டும் இல்லாத, விவாகரத்துப்பெற்ற, சிங்கிள் பேரண்ட் குழந்தைகள் என எல்லோரும் கலந்தே இங்கு தங்கிப் படிக்கிறார்கள். ஓரளவுக்கு வசதியோடு, பணம் செலுத்த முடிந்தவர்களாக இருந்தால் அவர்களிடம் மட்டும் குறைந்த அளவிலான கல்வி கட்டணத்தை பெறுகிறோம். இயல்பான குழந்தைகளுக்கு இணையாக இவர்களையும் மாற்ற வேண்டும் என்பதே எங்களின் நோக்கம். ஸ்கூல் ஆஃப் எஜுகேஷனோடு இணைந்து சமச்சீர் கல்வியினை இங்கு படிக்கும் மாணவர்களுக்கு வழங்குகிறோம்.

இங்கு 6 முதல் 9ம் வகுப்பு மற்றும் 11ம் வகுப்பு படிக்கும் மாணவர்களுக்கு கம்ப்யூட்டர் பயிற்சியும், கார்பென்டரி பயிற்சியும் கற்றுத்தரப்படுகிறது. பள்ளி இறுதி ஆண்டு முடிக்கும் மாணவர்களில் மேலே படிக்க விரும்பும் மாணவர்களை, இவர்களுக்கென இயங்கும் செயின்ட் லூயிஸ் கல்லூரி, எம்.ஜி.ஆர் ஜானகி கல்லூரி போன்ற சிறப்புக் கல்லூரிகளில் படிக்க ஏற்பாடு செய்து தருகிறோம். படிப்பை முடித்து வேலை என்று வரும்போதுதான் இவர்கள் சிக்கலில் மாட்டுகிறார்கள். எந்த நிறுவனமும் இவர்களுக்கு வேலை வாய்ப்பைத் தர முன்வருவதில்லை.

பள்ளி இறுதி முடித்ததுமே நாங்கள் அனைவரையும் வெளியில் அனுப்பிவிடுகிறோம். வாய்ப்பு கிடைக்கும் குழந்தைகள் கல்லூரிக்குள் நுழைந்து விடுகிறார்கள். மீதி குழந்தைகளின் நிலை? அப்பா, அம்மா இல்லாத குழந்தைகள், ஆதரவற்ற குழந்தைகளாக இருந்தால் வாய்பேச முடியாத நிலையில் வெளியில் சென்று வாழ்வாதாரத்திற்கு என்ன செய்ய முடியும்? சில வருடங்கள் கழித்து மீண்டும் இந்தக் குழந்தைகளை சந்திக்கும்போது தங்களின் உணவு மற்றும் அடிப்படைத் தேவைக்காக பிட்பாக்கெட் திருடர்களாகவும், சமூகவிரோதிகளாகவும், வேறுமாதிரியான நிலைக்கும் மாற்றப்பட்டு இருப்பார்கள்’’ எனத் தன் ஆதங்கத்தை மிகவும் வேதனையோடு தெரிவித்தார்.

‘‘இவர்களின் நலன் கருதி, இவர்களுக்கான வேலை வாய்ப்பு முகாம் ஒன்றை நாங்கள் எங்கள் பள்ளி வளாகத்திலேயே நடத்தினோம். 400க்கும் மேற்பட்டோர் கலந்துகொண்டார்கள். அதில் நிறைய பெண் குழந்தைகள் இருந்தார்கள். எங்களை அதள பாதாளத்தில் தள்ளிய மாதிரியான நிலையில் இருக்கிறோம், மிகவும் கஷ்டமான சூழல் எனவும் வாய்ப்பு கேட்டு பல மாணவர்கள் வந்தார்கள். அந்த நிகழ்வு எங்களுக்கு மிகவும் வருத்தமாகவே இருந்தது. ‘பசியோடு இருப்பவனுக்கு மீனைக் கொடுப்பதைவிட மீன் பிடிக்க கற்றுக் கொடு’ என்ற பழமொழி உண்டு.

வாழ்வாதாரத்திற்குத் தேவையானதை செய்து கொடுத்துவிட்டால் தங்கள் பசிக்காக பிட்பாக்கெட் அடிப்பது, திருடுவது, வேறு மாதிரியான தவறான செயல்களுக்குள் தங்களை திசை திருப்புவது என செல்ல மாட்டார்கள் என முடிவு செய்தோம். தொழில்முறை பயிற்சியை இவர்களுக்கு வழங்கலாம் என முடிவு செய்து பள்ளியிலேயே கம்ப்யூட்டர், தையல், ஆர்கானிக் தோட்டம் அமைத்தல், மாடித் தோட்டம் செய்வது, ப்யூட்டி பார்லர், பேக்கரி மேக்கிங், கார்பென்டரி பயிற்சிகளை, முறையான பயிற்சியாளர்களைக் கொண்டு சொல்லிக்கொடுக்கத் தொடங்கினோம். எதை எல்லாம் கண்ணால் பார்த்து அவர்களால் செய்ய முடிகிறதோ அவற்றை வேலை வாய்ப்பிற்காக பயிற்சிகளாகத் தேர்ந்தெடுத்து செய்ய வைத்தோம்.

இதுவரை 250 மாணவர்கள் எங்கள் நிறுவனத்தில் பயிற்சி எடுத்துள்ளனர். 210 பேர் வரை வேலை வாய்ப்பை பெற்றிருக்கிறார்கள். ஐ.டி,, ரிலையன்ஸ், மேக்ஸ், கே.எப்.சி. போன்ற நிறுவனங்களில் பணிவாய்ப்பு இவர்களுக்குக் கிடைத்துள்ளது. மேலும் சோலார் தயாரிப்பு, லாண்டரி பயிற்சி, பாக்குமட்டையில் தட்டு, டம்பளர் தயாரிப்பு போன்றவற்றுக்கு பயற்சி கொடுப்பதற்கான முயற்சியிலும் உள்ளோம். பயிற்சிகளை வழங்கத் தேவையான இடவசதி, ஆய்வக வசதி போன்றவைகள்தான் எங்களின் பிரச்சனையாக உள்ளது. பொருளாதார சிக்கலினாலும் ஒவ்வொன்றையும் மெதுவாகச் செய்யும் நிலையும் ஏற்படுகிறது.

நாங்கள் வழங்கும் பயிற்சிகள், காதுகேளாதோர் மற்றும் வாய்பேச முடியாதோருக்கு மட்டும் என்கிற நிலையைக் கடந்து தற்போது, ஆட்டிசம் குறைபாடு, மாற்றுத் திறனாளி மாணவர்கள், மாற்றுப் பாலினத்தவர் (trans gender) என விரிவடைந்திருக்கிறது. பயிற்சி முடிக்கும் காலம்வரை இவர்களுக்கு உணவும், தங்குமிடமும் முற்றிலும் இலவசம். வாய்பேச முடியாத பெரும்பாலான மாணவர்கள் மன அழுத்தத்தோடு வருகிறார்கள். பெற்றோர்களாலும் அவர்களைப் புரிந்துகொள்ள முடியாது. ஞாயிற்றுக் கிழமைகளில் இவர்களுக்கென குடும்பநல ஆலோசனையும் (family counselling) இங்கு வழங்கப்படுகிறது.

வாய்ப்பை எதிர்நோக்கி இங்கு வரும் மாற்றுத்திறனாளி பெண்களுக்கு வருமானம் ஈட்ட வழிவகை செய்யும், மெஹந்தி ஆர்ட், ஃபேஷன் மேக்கிங், ஜுவல்லரி மேக்கிங் போன்றவற்றை கற்றுத்தர விரும்பும் தன்னார்வலர்கள் தாராளமாக எங்களை அணுகலாம்’’ என முடித்தார். பிளாரன்ஸ் அம்மையார் அவர்கள் 1886ல் பாளையங்கோட்டையில் காதுகேளாதோர் மற்றும் வாய்பேச இயலாதோருக்கான முதல் பள்ளியை தொடங்கினார். அப்போது சென்னையில் இருந்து பாளையங்கோட்டை சென்று நிறைய குழந்தைகள் படித்தனர். எனவே சென்னையிலேயே ஒரு பள்ளியைத் துவங்க முடிவு செய்தார். சென்னை திருவல்லிக் கேணி பகுதி இஸ்லாமிய சமூக மக்கள் அதிகமாக வாழும் பகுதி.

இவர்கள் ஒரே ரத்த உறவில் திருமணம் செய்யும் பழக்கம் கொண்டவர்கள் என்பதால், இவர்களது குழந்தைகள் அதிகம் இப்பிரச்சனையால் பாதிப்படைந்திருந்தனர். எனவே சி.எஸ்.ஐ.காதுகேளாதோர் மற்றும் வாய்பேச இயலாதோர் பயிற்சி நிறுவனம் மைலாப்பூரில் தொடங்கப்பட்டது. தொடக்கத்தில் 20 மற்றும் 30 வயதிற்குமேல் பேசமுடியாத நிலையில் சுற்றித் திரிந்தவர்களை அழைத்து, தொழில் பயிற்சியாக வெல்டிங், லேத், கார்பென்டரி, டெய்லரிங் பயிற்சிகள் கொடுக்கப்பட்டது. அப்போதைய காலகட்டத்தில் இங்கு பயிற்சி எடுத்தவர்கள் அதிகமாக அசோக் லேலாண்ட் போன்ற நிறுவனங்களில் பிட்டர், வெல்டராகப் பணியில் சேர்க்கப்பட்டனர்.

பலர் ஹாங்காங், மலேசியா, சிங்கப்பூர் போன்ற வெளி நாடுகளில் வேலை கிடைத்து சென்று பரவலாக குடும்பமாக செட்டிலாகிவிட்டார்கள். தொடர்ந்து 1912ல் அதே வளாகத்திற்குள் ஜனனா மிஷினரி சொஷைட்டி ஆஃப் இங்கிலாந்து நிறுவனத்தால் சி.எஸ்.ஐ. காதுகேளாதோர் பள்ளி ஆரம்பிக்கப்பட்டது. ஜனனா என்றால் பரிதாபத்திற்குரிய பெண்கள் என்கிற அர்த்தம். 1927ம் ஆண்டு வளாகத்திற்குள் ஆங்கிலவழிக் கல்வி கொண்டுவர முடிவு செய்தனர். தற்போது எல்.கே.ஜி முதல் 12ம் வகுப்புவரை இதில் உள்ளது. ஹியரிங் எய்ட் கண்டுபிடிப்பதற்கு முன்பாக புனல் வழியாக மைக் வைத்து சொல்லித்தரும் கற்றல் முறை இருந்துள்ளது.

இதில் பல கட்ட பயிற்சிகளும் உண்டு. 1947ல் தமிழ்வழி் கல்வி கொண்டுவர முடிவு செய்தார்கள். அத்தோடு ஆசிரியர் பயிற்சி நிறுவனம் ஒன்றையும் தொடங்கி சைன் லாங்வேஜ் மற்றும் வாய்வழிக் கற்றல்(oral) முறையையும் தொடங்கினார்கள். முறையாகப் பயிற்சி கொடுத்தால் இவர்களையும் பேசவைக்க முடியும் என முடிவு செய்து, லிப் ரீடிங் முறை கொண்டு வரப்பட்டது. லிப் ரீடிங் முறை முதலில் ஆசிரியர் பயிற்சி நிறுவனத்தில் பயிற்சியாகத் வழங்கப்பட்டது. புரிந்துகொள்ள முடியாத வார்த்தைகளுக்கும், ஒரே மாதிரி ஒலி வடிவம் கொண்ட வார்த்தைகளையும் புரிய வைப்பதற்கு சைன் அண்ட் லிப் ரீடிங் இரண்டையும் பயன்படுத்தி இவர்களுக்கு பயிற்றுவிக்கப்படுகிறது. கோயம்புத்தூர், திருவனந்தபுரம், மும்பை, ஆந்திரா போன்ற இடங்களில் இந்தியன் சைன் லாங்வேஜ் என்றே தனியாக பயிற்சிப் பள்ளிகள் இவர்களுக்காக உள்ளது.

AIISH works expected to be completed in about four months

The All India Institute of Speech and Hearing in Mysuru is being 

upgraded as a Centre of Excellence

15.06.2019
The projects taken up as part of the Centre of Excellence (CoE) tag for the All-India Institute of Speech and Hearing (AIISH) in Mysuru are expected to be completed in about four months.

As many as five research centres and a museum are coming up on the campus. The Centre is spending over ₹137 crore on the work.

Pratap Simha, MP, on Wednesday inspected the works. AIISH Director Pushpavathi was present.

The CoE status upgrades AIISH infrastructure, equipment, and staff strength.

It is expected to boost research in the field of communication and its disorders.

Nearly 2,71,250 sq.ft. of built-up area is being added to the main campus.

About 95% of the works have been completed so far.

The new reasearch centres are: Centre for Speech and Language Sciences; Centre for Hearing Sciences; Centre for Prevention of Communication Disorders and Epidemiological Research and Cognitive Behavioural Sciences in Communication Disorders; Centre for Informatics and Patents and Rehabilitation Engineering, Acoustics, and Biomedical Engineering, and Centre for Public Education in Communication Disorders. The five new clinical centres include Centre for Hearing Impairment in Children, Adults, and Senior Citizens; Centre for Persons with Swallowing Disorders; Centre for Persons with Tinnitus and Vestibular Disorders; Centre for Augmentative and Alternative Communication, and Sign Language, and Centre for Surgical Rehabilitation of Communication Disorders.

The new facilities will provide clinical services for the treatment of communication disorders in all age groups.

A museum in the shape of a human face is also taking shape in the campus. The

The museum gives a general idea of speech and hearing, and the problems affecting communication.

About 40% of the works had been completed so far, according to the AIISH sources.

Shooter Srikanth listening to inner voice loud and clear

21.06.2019
Dhanush Srikanth held his two medals, a gold and a silver, tightly in his fist. He walked straight to his mother, Asha, and then to Gagan Narang in the gallery, who were watching the 16-year-old from Hyderabad shoot with remarkable poise at the Finals hall of the Dr. Karni Singh Shooting range in New Delhi.

Srikanth’s eyes shone with pride. With a big smile on his face, he gestured to his mentor Narang, and handed him the medals. Narang too was all smiles—he pointed to the gold and made a victory sign. He made another sign, and Srikanth nodded.

“He was telling me that next time both medals should be gold,” Srikanth explained later through sign language and lip movement, which his mother interpreted.

Srikanth, who won the gold in the 10m Air Rifle junior category and a silver in the youth category at the Kumar Surendra Singh Memorial (KSS) Shooting Championship, is hearing and speech impaired. He hears very little, despite the cochlear implants and the hearing aid he wears. Often, a coach sits right behind him in the gallery and conveys through sign language the instructions of the range officers.

On Tuesday, Neha Chavan, a coach with Gagan Narang’s Gun for Glory academy, was on duty. When the names of finalists were announced, Srikanth sensed when his turn was coming and checked with Chavan, who gave a nod. It was game on.

Srikanth’s gold winning score of 252.5, if it were ratified, would have broken the current world record of 251.2, shot by Russian Alexander Dryagin at World Cup in Changwon in 2018. But Srikanth had began with a bang much before that, shooting well enough in the qualifiers to make the cut for all categories—junior, youth, and senior.

If more perspective was needed, there were 325 shooters trying to qualify for the eight-men finals, including an Olympic bronze medallist—Narang. He did not make the cut.

Srikanth’s hearing impairment has never come in the way of his athleticism. Growing up, he showed a keen interest in sports, and has been practicing Taekwondo since he was eight years old. He now holds a black belt.

“After the Gagan Narang institute opened in Hyderabad, we went there (in late 2016) and he started showing interest,” says Asha. “Now he is very serious with his shooting. He sets his goals and wants to win medals. You have to tell him to stop training.”

That passion shines through in the progress he has made since he picked up the gun two years ago. He won the Khelo India under-21 gold medal earlier this year to make it to the national junior squad. The KSS, where he won on Tuesday, is considered the second most prestigious domestic competition after the national championships.

“Now he is also part of our Project Leap Programme where we pick few talents who are already shooting at a certain level and give them specialised training,” adds coach Chavan.

Narang believes that Srikanth’s loss of hearing actually gives him an edge in shooting.

“Now his disability is his biggest ability. He is more focussed and he can channelize his inner feelings which will help him in his shooting,” he says.

Narang did not feel this way when Srikanth had first come to train under him.

“It was so challenging,” he says. “The most difficult thing obviously was to communicate. When I first saw him I was thinking how to coach him. But gradually then we developed our own shooting language (sign language) and he picked up fast.”

A lot of his training is done simply with visuals; Srikanth picks up minute details watching videos, and he often sketches out positions when he has questions about alignment or stance.

There is always the option of Srikanth competing in special category but that has been put on the backburner.

“He is doing so well in the general category,” says Narang. “Why change?”

With experience, the teenager is also beginning to feel more at home.

“Earlier we would instruct him when to start (during competition),” Chavan says. “Now in the last-two three months he is able to understand more and has started following the instructions of range officer. He is all on his own.”

NEET qualifiers with physical disability face 'dark' future in J&K

14.06.2019
NEET qualifiers with physical disability in J&K face a dark future as the state continues to ignore Medical Council of India guidelines on their reservation in MBBS/BDS courses.

In February 2018, Central Board of School Education issued information bulletin for undergraduate National Eligibility Cum Entrance Test (NEET UG) 2018 for admission to MBBS/BDS courses confirming reservation of 5 per cent seats for disabled candidates, along with schedule on specified disability as per Rights of Persons with Disability Act (RPwD Act). However, in J&K, no such reservation has yet been notified, leaving aspirants, who despite odds have qualified NEET, in lurch.

One such candidate, Safiya Nazir has been running from pillar to post to persuade the authorities to facilitate admission of candidates like her for MBBS course in the state medical colleges.

Nazir, who suffers vision impairment and had appeared in NEET under physically disabled category has obtained 315 marks in NEET and scored 339th All-India rank in the category. However, due to unavailability of a specific ‘physical handicap category’ in the state’s admission policy, Nazir may not avail for herself any benefit.

Chairman Board of Professional Entrance Examinations (BOPEE), Ashraf Bukhari said there is no reservation for physically handicap candidates in admission, although in recruitments, such rules do exist.

He said the Board had kept a provision of extending reservation to aspirants in case government approves it. “We have compilation of all such details in our database,” he said.

He added that the Board had written several times to Government but the Board was not in a position to reserve any category. “It is the State government that would need to act on this,” he said.

Commissioner Secretary, Health and Medical Education Department, Atal Dulloo said that although there was no horizontal reservation for physically disabled candidates, the state did have vertical reservation for disabled persons. “They can be accommodated in any category but no special cut-out of seats for them,” he said.

In a landmark judgment, the Supreme Court had recently ruled that a person with disability cannot be refused admission if he or she has qualified as per his or her merit in the category of persons with disability.

Last year, Union Ministry of Health and Family Welfare increased reservation for persons with disabilities for admission to post graduate medical courses from 3 percent to 5 percent. “The percentage of seats to be filled up by persons with disabilities has been increased from 3% to 5% in accordance with the Rights of Persons with Disabilities Act, 2016. After twenty years the government has taken a historic decision for welfare of Divyang sisters and brothers, ensuring that they are equal contributors to the progress of the nation,” J.P. Nadda, Union Minister for Health and Family Welfare had announced.

“Now all 21 benchmark disabilities as per the Rights of Persons with Disabilities Act, 2016 can register for admission to medical courses,” he had said.

The 21 disabilities are: blindness, low-vision, leprosy cured persons, hearing impairment (deaf and hard of hearing), locomotor disability, dwarfism, intellectual disability, mental illness, autism spectrum disorder, cerebral palsy, muscular dystrophy, chronic neurological conditions, specific learning disabilities, multiple sclerosis, speech and language disability, thalassemia, hemophilia, sickle cell disease, multiple disabilities (including deaf-blindness), acid attack victim and Parkinson’s disease.

கல்விக்கு மகுடம்! கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகம்...

+2 தேர்வு முடிவுகள் வந்துவிட்டன. மாணவர்கள் கல்லூரி சேர்க்கை குறித்து தீவிரமாக ஆலோசித்து வரும் நேரமிது. இந்நேரத்தில் வேலைவாய்ப்பை அளிக்கும் கல்லூரிக்கே மாணவர்களும் பெற்றோர்களும் முன்னுரிமை அளிப்பதைப் பார்க்கமுடியும். கேம்பஸ் இன்டர்வியூ, எனப்படும் வளாக நேர்காணலில், அதிக நிறுவனங்களை ஈர்க்கும் கல்லூரிகளில் சேரவே மாணவர்கள் விரும்புவர். அந்தவகையில் விருதுநகர் மாவட்டம், கிருஷ்ணன்கோயில் பகுதியில் 400 ஏக்கரில் பரந்து விரிந்து அமையப்பெற்றுள்ள கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகம் இந்தியாவின் அனைத்து பகுதிகளிலும் உள்ள மாணவர்களின் விருப்பத் தேர்வாக திகழ்ந்துவருகிறது.

ஒரு லட்சத்து இரண்டாயிரம் சதுர அடி பரப்பளவில், ஒரே சமயத்தில் 1000க்கும் மேற்பட்ட மாணவர்கள் அமர்ந்து படிக்கும் படிப்பறை, கணினி மயமாக்கப்பட்ட புத்தகங்களின் குறிப்புக்கள், வீடியோ கான்ஃபரன்ஸ் ஹால், 90,000 புத்தகங்கள், 40 லட்சத்துக்கும் மேலான மின் புத்தகங்கள் மற்றும் 400க்கும் மேற்பட்ட பல்வேறு பருவ இதழ்கள் அடங்கிய, 1000 மாணவர்கள் ஒரே நேரத்தில் அமர்ந்து படிக்கக்கூடிய அளவு பிரம்மாண்டமான முற்றிலும் குளிரூட்டப்பட்ட நூலகம் இங்கு அமைக்கப்பட்டுள்ளது. உயர்தர கேன்டீன்கள், 2000 பேர் அமரக்கூடிய ஆடிட்டோரியம், ஒவ்வொரு துறைக்கும் தனித்தனியே கான்ஃபரன்ஸ் மற்றும் செமினார் ஹால், ஒலிம்பிக் தரத்தில் விளையாட்டுத் திடல்கள், மாணவ, மாணவியருக்குத் தனித்தனியே ஜிம்கள், பல்கலை வளாகத்தில் 24 மணிநேர வைஃபை வசதியும் உண்டு.

வேலைவாய்ப்பில் ஜொலிப்பு...

அனைத்து மாணவர்களுக்கும் ஆளுமை மேம்பாடு (Personality Development) பயிற்சி, வேலைவாய்ப்புக்கான சாப்ட் ஸ்கில் பயிற்சி, வினாடிவினா, கணிதத் திறன் பயிற்சி ஆகியவை கல்லூரியில் சேர்ந்த முதல் நாளிலிருந்து வழங்கப்படுகின்றன. கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலை. பாடத்தோடு சேர்ந்து நடத்தப்படும் இந்தப் பயிற்சிகளுக்கு, மதிப்பெண்களும் உண்டு. இதனால் மாணவர்கள் பணிச்சூழலுக்கு ஏற்ற ஆளுமையைப் பெறமுடிகிறது. முதலாம் ஆண்டு முதல் வேலைவாய்ப்பு பயிற்சியும் வழங்கப்படுவதால், புகழ்பெற்ற நிறுவனங்களிலிருந்து கேம்பஸ் இன்டர்வியூ மூலம் ஒரு நபர் 2 ஆணைகள் வரை பெறமுடிகிறது.

கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகத்தில், 2018-19 ஆண்டு மார்ச் மாதத்திற்குள் 101 கம்பெனிகள் வருகைதந்து, இதுவரை 1600 மாணவர்கள் வேலைவாய்ப்பைப் பெற்றுள்ளார்கள், இவர்களுக்குத் தொடக்கச் சம்பளம் ஆண்டுக்கு ரூ. 4.5 லட்சம் ஆகும். இதில் பைஜூஸ் கம்பெனி மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்பபட்டுள்ள மாணவர்களுக்கு அதிகபட்சமாக ஆண்டு வருமானம் ரூ. 10 லட்சம் என்பது குறிப்பிடத்தக்கது. மேலும் படிக்கும்பொழுதே 320+ மாணவர்களுக்கு ஊதியத்துடன் கூடிய பயிற்சிக்கான (Internship) ஆணை கிடைத்துள்ளது. மேலும் மாற்றுத் திறனாளி மாணவர்களுக்கான பிரத்தியேக வேலைவாய்ப்புக் குழுவின் உதவியுடன் புகழ்பெற்ற நிறுவனங்களில், பயிற்சியும், வேலைவாய்ப்பும் உறுதிசெய்யப்படுகிறது.

இதுவரை 25 ஆயிரத்துக்கும் மேற்பட்ட சிறந்த பொறியியல் வல்லுனர்களையும், மேலாளர்களையும் உருவாக்கியுள்ளது கலசலிங்கம். இவர்கள் யாவரும் இந்தியா மட்டுமல்லாது உலகின் பல நாடுகளில் சிறப்பான பணிகளிலும், சொந்தத் தொழிலிலும் ஈடுபட்டுவருவது குறிப்பிடத்தக்கது.

கோர்ஸ்கள்...

இங்கு மின்னியல், மின்னணு, பயோடெக்னாலஜி, பயோ மெடிக்கல், ஏரோநாடிக்கல், கெமிக்கல், ஆட்டோமொபைல், மெக்கானிக்கல், எலெக்டிரானிக்ஸ் & கம்யூனிகேஷன்ஸ், கம்ப்யூட்டர் சயின்ஸ், இன்ஃபர்மேஷன் டெக்னாலஜி, ஃபுட் டெக்னாலஜி, கேட்டரிங், அக்ரிகல்சர், ஆர்க்கிடெக்சர் உள்ளிட்ட பிரிவுகளுடன், பி.ஏ., பி.எஸ்சி., பி.காம்., பி.பிஏ., பி.சிஏ., போன்ற இளங்கலைப் பிரிவுகளும், எம்.காம்., எம். எஸ்ஸி ., எம்.பிஏ, எம்,ஃபில்., எம்.டெக்., போன்ற முதுநிலைப் பிரிவுகளும், பி. ஹெச்டி முனைவர் பட்டப் பிரிவு மற்றும் பி. வோக் என்ற மூன்று வருட புதிய படிப்புடன், மொத்தம் 64 பாடப்பிரிவுகள் உள்ளன.

புதிய பாடப்பிரிவுகளாக ஃபோரின்சிக் சயின்ஸ் மற்றும் டேட்டா சயின்ஸ் இந்த ஆண்டு முதல் துவங்கப்படவுள்ளன. மேலும் வாய்பேசாத, காதுகேளாத மாணவர்களுக்காக, பி டெக் துறையில் சி எஸ் சி மற்றும் மெக்கானிக்கல் என இரண்டு புதிய பிரிவுகள், இந்தியாவிலேயே முதல்முறையாக ஆரம்பிக்கப்பட்டுள்ளன. மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான பி.காம் படிப்பும் இந்தாண்டு முதல் துவங்கப்படவுள்ளது.

தன்னிகர் அற்ற தரம்...

NAAC-இன் 'A' கிரேடு அந்தஸ்து பெற்றுள்ள கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகம், 4 புள்ளிகளுக்கு, 3.11 CGPAவைக் கொண்டுள்ளது. Careers 360° நிறுவனம், இந்தியாவின் உயரிய கல்வி நிறுவங்களில் ஒன்றாக AAAA ரேங்கிங்கை கலசலிங்கத்துக்கு வழங்கியுள்ளது. தேசிய மனிதவள அமைச்சகத்தின் தரவரிசைப்படி, இந்திய அளவில் உயர்கல்வி படிப்பதற்கான சிறந்த கல்வி நிறுவனங்களில் 7வது இடத்தைப் பிடித்துள்ளதோடு, அதே அமைச்சகத்தின் NIRF பிரிவின் இஞ்சினியரிங் கல்லூரிகளுக்கான தரவரிசையில் தேசிய அளவில் 61 வது இடத்தைப் பிடித்துள்ளது. மேலும், QS-IGAUGE நிறுவனத்தின் தரவரிசையில், உயர்வான 'டைமண்ட்' ரேட்டிங் பெற்றுள்ளது.

கலசலிங்கம் பல்கலையின் ECE, EEE, சிவில், பயோடெக், கம்யூட்டர் சயின்ஸ் ஆகிய துறைகளுக்கு, 6 வருடங்களாக NBA Washington Accord எனும் மிக உயரிய சர்வதேச தரச்சான்றிதழ் கிடைத்திருப்பது மிகப்பெரும் சாதனையாகும்.

மாணவர்களுக்கு கட்டணச்சலுகை மற்றும் உதவித்தொகை...

ஸ்டேட் போர்டு மாணவர்கள் 95% மதிப்பெண்கள் எடுத்திருந்தால் 50%ம், 90% எடுத்தால் 25%ம், 85% எடுத்தவர்களும் 10%ம் கல்விக் கட்டணத்தில் சலுகை அளிக்கப்படுகிறது. சி. பி. எஸ். இ மாணவர்களுள், 85% மதிப்பெண்கள் எடுத்தவர்களுக்கு 50%ம், 80% எடுத்தவர்களுக்கு 25%ம், 75% எடுத்தவர்களுக்கு 10%ம் கல்விக்கட்டணச் சலுகை அளிக்கப்படுகிறது. JEE, NEET மற்றும் KEEE எக்ஸாம் பிரிவுகளுக்கும் ஸ்காலர்ஷிப் உண்டு. மேலும், என்ஜினியரிங் படிக்கும் போது படிப்பில் முதல் மூன்று இடங்கள் பெறும் இன்ஜினியரிங் மாணவர்களுக்கு உதவித்தொகை வழங்கப்படுகிறது.

விளையாட்டுத்துறையில் மாநில & தேசிய அளவில் சாதனை படைத்த மாணவர்களுக்குச் சிறப்பு உதவித்தொகையும் உண்டு. ஒவ்வொரு வருடமும் சுமார் 5 கோடி ரூபாய்க்கும் மேலான கல்வி உதவித்தொகையை பல்கலை நிர்வாகம் மாணவர்களுக்கு வழங்கியுள்ளது.

பாடங்களையும், அதைக்கற்பிக்கும் ஆசிரியர்களையும் தங்களின் விருப்பமுறையில் தேர்ந்தெடுக்கும் CBCS கல்வி முறை முழுவதுமாக நடைபெற்றுவருகிறது. மேலும் தொழிற்சாலை நிபுணர்கள், தெழிற்சாலைகளில் பணியாற்றி வரும் முன்னாள் மாணவர்கள், வருகைதந்து அப்போதைய தொழிற்நுட்ப வளர்ச்சிகளில் மாணவர்களுக்கு பாடம் எடுத்து தேர்வு நடத்தும் “1” கிரெடிட்' பாடத்திட்ட நடைமுறை மாணவர்களைக் கவர்ந்துள்ளது. மாணவர்கள் வெளிநாடு சென்று படித்து வருவதற்கென 35 அயல்நாட்டுப் பல்கலைக்கழகங்களுடன் புரிந்துணர்வு ஒப்பந்தம் கையெழுத்திடப்பட்டுள்ளது. மேலும், அயல்நாட்டு வல்லுநர்கள் வருகை தந்து அங்குள்ள தொழில்நுட்ப வளர்ச்சியை மாணவர்களுக்குக் கற்பிக்கிறார்கள். பிற நாட்டு மாணவர்கள் ஒரு பருவம் இங்கே வந்து படிப்பதாலும், ஜெர்மன், ஃபிரெஞ்சு, ஜப்பான், கொரியா மொழிகள் கற்பிக்கப்படுவதாலும் மாணவர்கள் வெளிநாட்டுக்குச் சென்று கல்வி கற்கும் அனுபவத்தை பெறுகின்றனர்.

தொழில்வாய்ப்பை ஏற்படுத்தித் தருகிறோம்!

கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகத்தில் மத்திய அறிவியல் தொழில்நுட்பக்கழகத்தின் உதவியுடன் புதிய கண்டுபிடிப்புகளை சுயதொழிலாக வளர்த்தெடுக்கும் மையம் ஒன்றும், சுயதொழில் தொடங்குவதற்கு விதையாக துவக்க நிதி வழங்கும் மையமும் இயங்கி வருகின்றன. இந்த மையங்களின் மூலம் மாணவர்களுடைய 20 புதிய கண்டுபிடிப்புகளை ஊக்குவித்து, அதைச் சுய தொழிலாக மாற்ற ரூ. 90 லட்சம் வழங்கப்பட்டுள்ளது. மேலும் இங்குள்ள மாணவர்களுக்கும் சுற்றுப்புற கிராம மக்களுக்கும் குறுந்தொழில் வளர்ச்சிக்காகவும் புதிய தொழில் துவங்குவதற்காகவும், ஒவ்வொரு திட்டத்திற்கும் ரூபாய் 6. 25 லட்சம் வீதம், மத்திய அரசின் சிறு மற்றும் குறுந்தொழில் வளர்ச்சி மையத்தின் சார்பில் பல்கலைக்கழக சுயதொழில் முனைவோர் மையத்திற்கு வழங்கப்பட்டுள்ளது.

வேலைவாய்ப்பு மற்றும் சுயதொழிலோடு நிற்காமல் தொடர்ந்து மாணவர்கள் சமூக சேவையில் ஈடுபடவேண்டும் என்பதற்காக 2015ம் ஆண்டிலிருந்து மூன்றாமாண்டு பி. டெக் மாணவர்களுக்கான சமூக சேவை (புராஜெக்ட்) திட்டம் செயல்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. இந்தத் திட்டம் மூலம் சிறிய அளவிலான குடிசைத்தொழில்கள், மருத்துவமனை மற்றும் பள்ளிகள் நன்மை அடைகின்றன.

தங்கும் விடுதி & ஓட்டுநர் பயிற்சி...

ஆண் மற்றும் பெண் மாணவர்களுக்கு தனித்தனியே, மொத்தம் 6 விடுதிகள் செயல்பட்டுவருகின்றன. வீடு போன்ற சூழ்நிலை கொண்ட இந்த விடுதிகளில் தென்னிந்திய மற்றும் வட இந்திய உணவு இரண்டும் தனித்தனியே தயாரிக்கப்பட்டு வழங்கப்படுகிறது. 2 மருத்துவர்கள், மருத்துவ உதவியாளர்களுடன் 20 படுக்கைகள் கொண்ட 24 மணிநேர மருத்துவ மையம் இங்கு செயல்பட்டுவருகிறது. மாணவ மாணவியருக்கு கார் டிரைவிங் பயிற்சி மற்றும் லைசென்ஸ் பெறுவதற்கான ஏற்பாடுகளையும் நிர்வாகம் மேற்கொண்டுள்ளது.

இங்கு பலதரப்பட்ட மாணவர்களும் நாடு முழுவதிலிருந்தும் வந்து படிப்பதால் மாணவர்களுக்கு சிறந்த கலாச்சார அனுபவமும் பன்மொழித்திறனும் கிடைக்கப்பெறுகின்றன. கலசலிங்கம் நிகர்நிலைப் பல்கலைக்கழகத்தில் பயில்வதால், மாணவர்கள் தங்களின் திறமையை வெளிப்படுத்தி, வேலைவாய்ப்பு மற்றும் தொழில்வாய்ப்பு பெற்று வாழ்வில் ஒளிரலாம்.

4 வகையான திருமண உதவித்தொகை பெற மாற்றுத்திறனாளிகள் விண்ணப்பிக்கலாம் கலெக்டர் தகவல்

14.06.2019, திருச்சி, 

திருச்சி மாவட்டத்தில், 2019-2020-ம் நிதியாண்டிற்கு 4 வகையான திருமண நிதியுதவி திட்டத்தின் கீழ் திருமண நிதியுதவி பெற மாற்றுத்திறனாளிகளிடமிருந்து விண்ணப்பங்கள் வரவேற்கப்படுகிறது. கை, கால் பாதிக்கப்பட்டோரை நல்ல நிலையில் உள்ளோர் திருமணம் புரியும் திருமண நிதியுதவி திட்டம், பார்வையற்றோரை நல்ல நிலையில் உள்ளோர் திருமணம் புரியும் திருமண நிதியுதவி திட்டம், காது கேளாத மற்றும் வாய்பேசாதோரை நல்ல நிலையில் உள்ளோர் திருமணம் புரியும் திருமண நிதியுதவி திட்டம், மாற்றுத்திறனாளியை மாற்றுத்திறனாளி திருமணம் செய்யும் திருமண நிதியுதவி திட்டம் ஆகிய 4 திருமண நிதி உதவித்திட்டங்கள் செயல் படுத்தப்பட்டு வருகிறது.

இந்த திட்டங்களின் கீழ் நிதியுதவி மற்றும் தங்க நாணயம் வழங்கப்பட்டு வருகிறது. எனவே, திருச்சி மாவட்டத்தில் திருமணம் புரிந்த மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கு ரூ.25 ஆயிரம் மற்றும் 8 கிராம் தங்க நாணயமும், பட்டம் அல்லது தம்பதியரில் எவரேனும் ஒருவர் பட்டய படிப்பு படித்தவராக இருந்தால் ரூ.50 ஆயிரம் மற்றும் 8 கிராம் தங்க நாணயம் வழங்கப்பட்டு வருகிறது. இத்திருமண தம்பதியர்களில் இருவருக்கும் முதல் திருமணமாக இருத்தல் வேண்டும்.

இத்திட்டத்தில் விண்ணப்பிக்க விரும்புவோர் திருமணம் நடைபெற்று ஓராண்டுக்குள் விண்ணப்பிக்க வேண்டும். மேலும் திருமண அழைப்பிதழ் மற்றும் பாஸ்போர்ட்டு அளவு புகைப்படம், குடும்ப அட்டையின் நகல், கல்வி சான்றின் நகல் மற்றும் தம்பதியரில் இருவருக்கும் இதுவே முதல் திருமணம் என்பதற்கான சான்று (கிராம நிர்வாக அலுவலரிடம் பெற வேண்டும்) ஆகியவற்றுடன் மாவட்ட மாற்றுத்திறனாளிகள் நல அலுவலகத்தில் நேரில் வந்து விண்ணப்பிக்கலாம்.

இந்த தகவலை திருச்சி மாவட்ட கலெக்டர் எஸ். சிவராசு தெரிவித்துள்ளார்.

In Delhi, a pop-up where you can learn sign language

13.06.2019

Atulyakala, which provides a platform for artists with hearing and speech impairment, will hold a workshop this weekend

When Smriti Nagpal was 23, she met Amit Vardhan, an artist with hearing loss, who worked for an NGO. He had earned a Masters Degree in Art from the College of Arts, in the city, but had found no avenues to use it for his livelihood. The meeting, now six years ago, inspired her to start Atulyakala, an initiative to bridge this gap, and give artists with speaking and hearing impairment a platform to showcase and sell their work. Smriti’s own experience with her siblings, both hearing impaired fed into her understanding of the problem. Fashioned as India’s “first deaf-run lifestyle brand”, Atulyakala facilitates its employees to contribute to society and break any able-ist stereotypes.

She began sourcing products and connecting with people at the design-school level. “These schools had reservation for those with deafness. I was able to find them in 70% of the art schools I had heard of. Also, I had access to the communities and groups built by them, because of my siblings. So I put the word out in these groups, which really helped us,” she says.

Nagpal, who earned her master’s degree in Social Innovation and entrepreneurship from The London School of Economics and Political Science in 2018, hires people specific to different job profiles in Atulyakala. There are sketching artists and graphic designers, among others. It also welcome interns or volunteers who want to learn the Indian Sign Language (ISL), and be part of this community. Atulyakala has also put up stalls and kiosks at many big-ticket events like the Jaipur Literature Festival, The Lil Flea and Horn Ok Please in Delhi.

Now, their upcoming pop-up and sign language session aims to unite retail and ISL learning sessions, under one roof. The session will be conducted by one of their employees, and is open to all.

Smriti, who joined the National Association of the Deaf when she was 16, says, “I never wanted our decisions to be based on charity. A bigger challenge is that charity has been associated with sympathy – these people do not need it. They can offer you amazing products that you can buy.”

Speech and hearing-impaired man covers 17,836km to drive home message of equality

How this Kerala company trains differently abled for mainstream jobs

06.06.2019
Manu’s mother would be thrilled each year to see her son's photo in the newspaper every time he won awards or medals for his clay models and sometimes, for his sketches. “We are poor people, we did not even have place to keep all his trophies,” she recounts.

It did not help that Manu was afraid to even step outside his house. For a hearing-impaired boy who could not even communicate with his own mother, the world was a cruel and dangerous place.

But, for a family that relies on daily wages, medals were not enough. Manu needed work, and to find it, he took up a course in designing gold ornaments. It lasted three months, but he was unable to find a job. He finally found work, far away from home, at “the airport”, where he worked for six months under difficult conditions.

When his parents came to Oorjja, a Kerala-based organisation whose aim is to bring the differently abled into mainstream career, the reality of Manu’s job was not yet known. As Oorjja founder S.S. Jayasankar tells THE WEEK, the fact that the boy worked at the airport suggested that he was already in the mainstream. However, Manu's inability to communicate had led to a mix-up—it turned out that he had worked at a hotel in the airport, not with the airport itself. The long hours, difficult working conditions, and unfamiliarity made him deeply unhappy. But with few other avenues to make a living, he faced the same situation that millions of India’s differently abled do—a scarcity of opportunity.

Figures on India’s differently abled are not entirely known. The National Association for the Deaf estimates 18 million are hearing-impaired in India; the ‘2016 Disabled Persons in India: A Statistical Profile’ national sample survey estimated 5.07 million. But numbers are not as effective as data, which the 2012 Manual on Disability Statistics describes as “numbers in context”.

Data on the total disabled demographic in India suggests that only a third of them of them are employed (36 per cent), with nearly twice as many men than women (47 per cent vs 23 per cent) having jobs. A 2011 International Labour Organisation (ILO) report found that 73.6 per cent of India’s disabled are outside the labour force. If the disabled already have problems, unemployment and gender disparities compound them.

Semantics on the disabled suggests that the word itself—‘disabled’—marks them out for a life without ability. This is the reason why some are calling for the words “differently abled” to be used instead. Linguistically, it can be easy enough to put such changes into practice. But practically? This is where organisations like Oorjja matter.

Oorjja, which has two centres in Ernakulam, strives to remove the element of pity from society’s view of the differently abled, starting with the hearing-impaired. The instructors do not use sign language when communicating with their students: they instead speak loudly and clearly, giving them a chance to learn lip-reading—a crucial skill for interacting with the “majority” world.

It was not until Manu joined Oorjja that his parents could really communicate with him. “The sir at Oorjja taught him English. Even though he learnt it till 12th, he was not very fluent in it,” his mother says. He learned to communicate in other ways, verbally and non-verbally. Poignantly, she told Jayasankar that the six months after he had joined Oorjja marked the first time in 24 years that she was able to understand her son.

Moving into the mainstream requires more than just English. Confidence, just to take part in everyday activities, is also key.

Many of the students at Oorjja are initially dropped off to classes at the centre by their parents, who are hesitant about their kids travelling by themselves. Like Manu, Anjali was once hesitant to leave the house. She could not travel in buses by herself or even cross the road without help. As always, it is the parents who notice the biggest change. Anjali’s proud parents tell her teachers how she now travels alone, and how she is now the one helping them cross the road. Anjali now takes the bus.

Progress is gradual, but inevitable. Confidence-building is just one step, the next is training for the job. Oorjja’s mentors and staff comprise around 40 professionals who have worked in industry roles ranging from accountancy to UX/UI design to software and animation. They also arrange meetings between corporate recruiters and the students. It is not sold as a CSR programme. These are ready-for-work trainees.

P. Mathew Joseph, of Mathew and Saira Architects, has had an Oorjja alumnus working with his firm for the past eight months. He says, “My perception towards the differently abled has totally changed after I met people from Oorjja and after meeting JJ (Jayasankar).” He says his hire, Shima, has a good eye for detail. Within a short while, with her AutoCAD knowledge, she is already detailing engineering designs, with little guidance. “She [Shima] sits long hours at work and is constantly improving.”



When asked whether he would now hire a hearing-impaired worker over a regular candidate, he says, "let me see, I am not against it. Door is always open. We will see when the next vacancy comes."

Jayasankar tells THE WEEK that 95 per cent of Oorjja’s students become breadwinners by the end of their course—usually, an outcome of internship programmes and campus placement tie-ups that see corporates vie for their students, who, as they have learned, tend to work harder than most freshers.

Manu’s story is one such example. After joining Oorjja, he struggled at first, like many students do in the beginning. The course is structured around the students, giving them leeway to discover themselves and their potential skill sets. If one is not good at Excel or at cracking competitive exams like the CAT (which an entire batch was training for when THE WEEK visited), alternative avenues are explored. A DSLR is one of the most-popular items at the centre, through the use of which several students have taken up photography and started Instagram pages. Manu soon proved adept at computer-aided design.

The idea of Oorjja is not to be an NGO but to be an ecosystem. The organisation does not take donations, preferring instead to form a self-sustaining model. Most students are able to pay their fees off themselves by the end of the course, through internships and part-time work they do during their life at Oorjja. Partner initiatives, like Kriya (Takshan Creatives), allow the company to make some revenue off the student’s increasing portfolio of skills, like photography, web design, accountancy, architecture, civil design, software development, animation, graphic designing and so on.

Azeem K. heads Eunoians Creative Studio, an animation studio that focuses on explainer videos and multimedia creations. Eunoians has been working with Oorjja from their very first batch. Abhijit, an alumnus from Oorjja, is now a full-time employee. Azeem says they didn't pick the students out of any CSR programme. "We select students based only on their talent. It is not a CSR initiative, only because of their talent and hard work."

Hike Messenger, an Indian messaging app, is one of their clients. If you ever use some of the app's "stickers", you could be using one of Abhijit's works.

If Oorjja’s model can work, it paves the way for Indian employers to make use of an untapped workforce. Software like Tally, MS Excel, CAD and Photoshop do not recognise disabilities, only hours of work and familiarity with the interface. Oorjja’s graduates are as good as anyone else when it comes to using software and delivering targets.

Manu now works at Terrakraft as a designer. He enjoys his work and his employers, too, like him. For his mother, the medal of the moment is his happiness at work and the feedback she hears from his boss. “It is nice to hear it when sir calls and says good things about him,” she says.