தடகள வீராங்கனை மற்றும் மாடலாக கலக்கும் காதுகேளாத பெண்

மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான போட்டிகளைத் தொடங்கிவைத்த கலெக்டர்!

24.10.2017

கரூர் மாவட்ட விளையாட்டரங்கில் மாற்றுத்திறனாளிகளுக்காக நடைபெற்ற விளையாட்டுப் போட்டிகளை மாவட்ட ஆட்சித்தலைவர் கோவிந்தராஜ் தொடங்கிவைத்து பார்வையிட்டார்.

அப்போது அவருடன் கோட்டாட்சியர் சரவணமூர்த்தி, மாவட்ட விளையாட்டு அலுவலர் சாந்தி, செய்தி மக்கள் தொடர்பு அலுவலர் செந்தில், வட்டாட்சியர் அருள் உள்பட பலர் உடன் இருந்தனர். அப்போது பேசிய மாவட்ட ஆட்சித்தலைவர், "தமிழக அரசு வருடந்தோறும் மாற்றுத்திறனுடைய சிறப்பு பிரிவினர்களை ஊக்குவிக்கும் பொருட்டு விளையாட்டுப் போட்டிகளை நடத்திட அறிவுரை பெறப்பட்டதன் பேரில் கரூர் மாவட்டத்தில் இத்திட்டம் சிறப்பாக செயல்படுத்தப்பட்டு வருகிறது. கை, கால் ஊனமுற்ற ஆண்கள்/பெண்களுக்கு இறகுப் பந்து ஒற்றையர் மற்றும் இரட்டையர் போட்டியும், டேபிள் டென்னிஸ் ஒற்றையர் மற்றும் இரட்டையர் போட்டி, பார்வையற்ற ஆண்கள்/பெண்களுக்கு கையுந்து பந்துப் போட்டியும், மனநலம் பாதிக்கப்பட்ட ஆண்கள்/பெண்களுக்கு எறிபந்து போட்டியும், காது கேளாதோர் ஆண்கள்/பெண்களுக்கு கபடிப் போட்டியும் நடைபெறுகிறது.

தடகள போட்டியில் கை, கால் ஊனமுற்ற ஆண்கள்/பெண்கள் இருபாலருக்கும் 50 மீட்டர் ஓட்டம்,100 மீட்டர் ஓட்டம், குண்டு எறிதல்100 மீட்டர் சக்கர நாற்காலி போட்டியும், பார்வையற்றோருக்கு 50 மீட்டர் ஓட்டம், 100 மீட்டர் ஓட்டம், நின்ற நிலையில் தாண்டுதல், குண்டு எறிதல் மற்றும் சாப்ட் பந்து எறியும் போட்டி மற்றும் மனநலம் பாதிக்கப்பட்டவர்களுக்கு 50 மீட்டர் ஓட்டம், 100 மீட்டர் ஓட்டம், சாப்ட் பந்து எறிதல், நின்ற நிலையில் தாண்டுதல் ஆகிய போட்டி மற்றும் காது கேளாதோருக்கு 100 மீட்டர் ஓட்டம், 200 மீட்டர் ஓட்டம், நீளம் தாண்டுதல், குண்டு எறிதல், 400 மீட்டர் ஓட்டம் ஆகிய போட்டிகள் நடைபெறுகிறது. இப்போட்டிகளில் பங்கேற்க இருக்கிற அனைவருக்கும் நல்வாழ்த்துகளை தெரிவித்துக்கொள்கிறேன்" என்று தெரிவித்தார்.

India Inc tailors training for differently-abled staff

23.10.2017
Genpact took serious note when a visually impaired employee had to seek the help of his supervisor for a mandatory training programme on information security and data privacy rolled out earlier this year.

So, when the global business process management, services and IT firm launched an upgraded version of the module, it added a ‘508 version’ to ensure that the employee would be able to access it easily — 508 compliance means that all users, regardless of disability status, can access technology.

“The 508 version of our training is in keeping with the inclusiveness of all our processes, policies and initiatives,” said Neelu Chawla, vice-president of learning and development at Genpact.

An increasing number of companies are similarly tailoring their learning and development programmes to the needs of the differently-abled employees.

Technological manufacturer Flex is rolling out training programmes in Tamil as well as English to facilitate learning of differently-abled employees. Further, supervisors have been trained in sign language to conduct workshops for those who have special needs.

IT firm Wipro has rolled out customised training for employees with disability, right from the induction period to the upskilling level. While there are support systems such as sign language interpreter options, differentlyabled employees are given specific support on the basis of their individual needs.

“We organise exclusive training batches for hearing-impaired employees and carry out visual demonstration of all concepts,” said Sunita Rebecca Cherian, senior vice president of human resources at Wipro. For those with low vision, special screen readers have been installed in designated computers, and seating arrangement is close to the whiteboard or projector to ensure easy visibility.

Mahindra Holidays & Resorts India has almost 60 people with disabilities (PwDs) among its workforce.

“Training programmes for our PwDs are typically of a longer duration and include a blend of classroom sessions conducted in regional language and practical training sessions aimed at developing functional knowledge and skills,” said Prashant Khullar, chief human resources officer at Mahindra Holidays.

The company also runs visual depictions of standard operating procedures to help them overcome language and listening challenges.

For companies, it is not just about being inclusive but also about ensuring that PwDs do not miss out on valuable learning and development opportunities.

Two years ago, Accenture set up the India Accessibility Council to ensure adequate focus and structural support for people with disabilities. The company runs a mentoring programme with its own learning programmes to ensure that individuals who sign up as mentors are able to provide tailored one-to-one support to mentees who may have a disability. This apart, more than 80 assistive technology devices are available for employees who are differently abled.

“We’ve also made sure that our new joiner orientation process is fully accessible — all videos are subtitled, and sign language interpreters are available as required to assist new joiners with hearing impairment. All new training modules prepared for MyLearning — our online learning space — are accessible with the modules built ground up to enable text to speech conversion,” said Rohit Thakur, lead of human resources at Accenture in India.

Mahindra Holidays’ Khullar said it is difficult to find resources trained in hospitality skills in this segment, pushing the organisation to step up focus on special learning and development programmes for differently-abled employees.

Sometimes, PwDs also need extra support during the learning sessions.

At Mahindra Holidays, all PwDs are assigned dedicated mentors to help them with the learning. They are also part of monthly connect sessions with resort leadership to keep engagement high and address additional requirements.

Wipro also runs a buddy system during trainings for differently abled employees, to explain or reiterate any visual concepts. Besides, the training teams undergo regular sensitisation sessions on addressing the learning needs of each disability type so that customisation can be done based on the requirement.

நெல்லையில் 1,000 பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு செவித்திறன் கருவி: நயினார் நாகேந்திரன் தகவல்

உதகையில் 25-ஆம் தேதி: மாற்றுத் திறனாளிகளுக்கான விளையாட்டுப் போட்டிகள்

மாற்றுத்திறனாளிகளுக்கான விளையாட்டுப் போட்டிகள்: அக். 24-ஆம் தேதி நடைபெறுகிறது

Murder accused use sign language to depose

12.10.2017
MUMBAI: In an unusual instance, two hearing and speech impaired accused in a murder case deposed through sign language before a sessions court on Tuesday. With no interpreter turning up in court, the mother of one of them, Saifraza Bhavnagari, and father of the other accused, Parvez Khan, interpreted the questions for them and the answers for the court.

The procedure that lasted around 90 minutes in the afternoon session of court room number 29 saw the accused signing their answers to over 200 questions. Bhavnagari (31) and Khan (33) are on trial for the murder of Nalini Chainani (55) whose body was found in a pool of blood by her husband in their 10th floor flat at Madhuban building, Bandra (West), in June 2013. The accused have been in jail since their arrest on June 12 that year.

Under Section 313 of CrPC, after the prosecution presents its evidence in a case, an accused is given the opportunity to explain any circumstances that appear in the evidence against him. The statement, usually recorded as a series of replies to questions asked by a judge, is not on oath and is not treated as evidence under law.

This is the second date when the court was scheduled to conduct proceedings on the final statement of the accused. On Tuesday, the defence advocate submitted that the accused were in jail for over four and a half years and the matter needed to proceed. The trial has been expedited by the Bombay high court.

With the interpreter unavailable, the accused and the advocate submitted that their family members and advocate be allowed to assist the accused in giving answers to the questionnaire prepared by the court.

The court allowed the plea while stating that the accused could read and write in English, the language of the questionnaire. A court source said the accused, seated in the dock at the back of the courtroom, were asked the questions. While the lawyers read out the the questions to the parents, they in turn relayed it in sign language to the accused. The answers were conveyed back to the lawyers who wrote them down.

While the accused answered with "I don't know" or "I don't remember" to a few of the questions, when asked about what they had to submit about their roles, Bhavnagari gestured that he was innocent and had nothing to do with the crime. After the procedure was completed, the accused were made to sign the document. It was then handed over to the court. The matter was adjourned to Thursday. The defence is now likely to produce witnesses in the case. On previous court dates, with over 25 witnesses deposing, the accused had to rely on summaries provided by their families.

கேட்க முடியாத கைதட்டல்களைப் பார்த்து ரசிக்கும் மேடை கலைஞர்

15.10.2017
பிறந்தது முதல் காது கேட்காத இந்த மேடைக் கலைஞருக்கு ரசிகர்களின் கைதட்டலைப் பார்ப்பதே மிகப் பெரிய வரன்.

நான்கு வயதில் பெற்றோருடனும் அக்காவுடனும் இந்தியாவிலிருந்து சிங்கப்பூர் வந்தடைந்தார் ரமேஷ் மெய்யப்பன்.
ரமேஷின் பெற்றோருக்கு அது சுலபமான ஒரு முடிவல்ல..

குழந்தைகளில் ஒன்றை இந்தியாவில் விட்டு பிரிந்துவரவேண்டிய சூழல்.

எனினும் கடல் கடந்து வர வேண்டிய கட்டாயம்.

சிங்கப்பூரில் கேட்கும் திறன் குறைந்தோருக்கான பள்ளியில் ரமேஷையும் அக்காவையும் அவர்களின் பெற்றோர் சேர்த்துவிட்டனர்.

தமிழ் மொழி மட்டுமே தெரிந்த பெற்றோரிடம் தமது தேவைகளைப் புரிய வைப்பது ரமேஷுக்கு ஒரு சவாலாக இருந்தது.

இருதரப்புக்கும் இடையில் பாலமாக இருந்தது அவரின் அக்கா. பின்னர் நோயின் காரணமாக அக்காவுக்கும் செவிபுலன் பிரச்சினை ஏற்பட்டது.

எனினும் தமது பிள்ளை பருவம் குறித்து குறையேதும் இல்லை என்றார் 43 வயதாகும் ரமேஷ்.

வீட்டை நன்கு பராமரித்துக்கொண்ட அம்மா.

லிட்டில் இந்தியாவில் கடை வைத்திருந்த அப்பா.

கண்ட கனவை நினைவாக்க வேண்டும் என்பதில் உறுதியாக இருக்க வேண்டும் என அவர்கள் வலியுறுத்தியது ரமேஷின் வாழ்க்கையை மலரச் செய்தது.

பீஷான் தொழில்நுட்பக் கல்லூரியில் படித்துக் கொண்டிருந்தபோது நடிப்புத் திறனை வெளிகாட்டத் தொடங்கினார் ரமேஷ்.

23 வயதில் அந்தத் துறையில் முழுநேர ஆசிரியரானார்.
மேடை கலையில் ஆர்வம் அதிகரித்தது.

புத்தாக்க முறையில் மேடை நாடகங்களைப் படைக்க வேண்டும் என்ற ஆசை.

உணர்வுகளைப் பாவனையின்வழி வெளிகாட்டுவதில் தனிப்பட்ட மகிழ்ச்சி.

மொழி தேவையில்லை..மேடை இவரின் தனி உலகமாக இருந்தது.
ஆர்வத்தைத் தொடர வெளிநாட்டுக்குச் சென்றார் ரமேஷ்.

தற்போது ஸ்கோட்லந்தில் மனைவி மகள் ஆகியோருடன் வசிக்கும் ரமேஷ் மேடை நாடகங்களிலும் பெரும் பங்கு வகித்துவருகிறார்.

அவ்வப்போது சிங்கப்பூரின் நிகழ்ச்சிகளிலும் கலந்து செல்கிறார் ரமேஷ்.

பொம்மலாட்டம், வசனமில்லா நாடகம், வான்சாகச உடற்பயிற்சி போன்றவை அவரின் மேடை படைப்புகளில் பயன்படுத்தப்படுகின்றன.

படைப்புகளின் இறுதிவரை ரமேஷால் கேட்க முடியாது என ரசிகர்களுக்குத் தெரியாத வகையிலே பெரும்பாலும் திட்டமிடப்பட்டிருக்கும்.

தமது படைப்பின் அடிப்படையிலேயே தமக்குப் பாராட்டுகள் வரவேண்டும் என்பது ரமேஷின் இலக்கு.

குறையையும் தாண்டி கற்பனை திறனுக்கு மதிப்புகொடுக்க வேண்டும்.
உடற்குறையுள்ள கலைஞர்களுக்கு வாய்ப்புகள் அளிப்பது குறித்து மேலும் சிந்திக்க வேண்டும்.

சவால்கள் இல்லாத வாழ்வில் சுவாரஸ்யம் இல்லை என்பதில் அதிக நம்பிக்கைக் கொண்டுள்ளார் ரமேஷ்.

19 வயது மாணவன் பிரித்தானியாவின் இளம் கோடீஸ்வரரானார்..

18.10.2017
ரியல் எஸ்டேட் வியாபாரம் மூலம் அதிக லாபம் ஈட்டியதால் 19 வயது இளைஞர், இங்கிலாந்தின் இளம் கோடீஸ்வரர் ஆகியுள்ளார்.

லண்டனை சேர்ந்தவர் 19 வயதான இந்திய வம்சாவளியான அக்ஷய் ரூபரேலியா பாடசாலையில் கல்வி பயின்று வருகின்ற நிலையில் தற்போது இவர் இங்கிலாந்தில் உள்ள இளம் வயது கோடீசுவரர்களில் ஒருவர் ஆகியுள்ளார். பாடசாலையில் கல்வி கற்றுக் கோண்டே இணையம் மூலம் இவர் ரியல் எஸ்டேட் வியாபாரம் செய்து வருகின்றார். இதன்மூலம் அவர் ஒரு வருடத்தில் 100 மில்லியன் பவுண்ட்ஸ் பெறுமதியான வியாபாரம் செய்து 1.3 மில்லியன் பவுண்ட்ஸ் லாபம் ஈட்டியுள்ளார்.

கடந்த 16 மாதங்களுக்கு முன்பு உறவினர்களிடம் 7 ஆயிரம் பவுண்ட்ஸ் கடன் பெற்று தனது வியாபாரத்தை ஆரம்பத்திருந்த இவரிடம் தற்போது 12 பேர் வேலை செய்கின்றனர்.

காது கேளாத இவரது தாய் மற்றும் தந்தையும் தங்களது மகன் குறித்து பெருமைப்படுகின்றனர். பொருளாதாரம் மற்றும் கணக்கு பாடம் பயில ஒக்ஸ்போர்டு பல்கலைக்கழகம் இவருக்கு இடம் வழங்க முடிவு செய்துள்ளது. எனினும் அதில் சேர்ந்து படிப்பது குறித்து அவர் முடிவு செய்யவில்லை எனவும் தனது வியாபாரத்தை மேலும் வளர்க்க விரும்புவதாக தெரிவித்துள்ளார்.
தற்போது இவரது ரியல் எஸ்டேட் நிறுவனம் இங்கிலாந்தில் உள்ள பெரிய கம்பெனிகளில் 18-வது இடம் வகிக்கின்றமை குறிப்பிடத்தக்கது.

காது கேளாத மகனை பேச வைத்தவர்!

Cops call experts to quiz deaf suspects

12.10.2017

CHENNAI: It was a unique problem for the Kodungaiyur police. Investigating a series of burglaries at shops in the locality 10 days ago, they obtained security camera footage of two suspects, but found they were hearing and speech challenged. Investigators now have roped in sign language experts to interrogate the duo and get information about the rest of the gang. On October 1, a gang of burglars had struck at 10 shops, including electrical goods showrooms, eateries and stores selling laptops, along a stretch in Kodungaiyur, breaking the shutters of all but managing to only enter three.They escaped with `47,000.

Soon after the crime came to light and police alerted, a case was registered. A team of officers arrived at the spot and found that all the shutters had been broken into in a similar manner, strengthening the suspicion that one gang was involved. Realising that the style was that of a professional burglar or burglars, police started looking into the role of previous offenders and were scanning closed circuit television (CCTV) camera footage from the spot when they saw the hearing and speech challenged men.

The two men, who appea red to be in their 30s, were soon picked up, but the police officers realised they would not be able to get any information from them and have roped in sign language specialists to help them.

Preliminary inquiries with the residents of the area from where they had been picked up showed that the two were from Andhra Pradesh. They had been seen frequently taking the help of people in the neighbourhood for vehicles and tools like crowbar.

Police suspect they may have been involved in many previous cases as they were part of a gang that had broke open a series of shops in a single night. The gang members, the two suspects told sign launguage experts, cruised the area late in the eve nings and took note of the timings when the shops were closed. They would return later with the others and attempt to break in, it was found.

Police said Nagaraj, a previous offender with a long record of crime, was part of the gang of burglars. More skeletons were likely to tumble out of the cupboard after Nagaraj was picked up and questioned, said a police officer, adding that investigators were also talking to three more people in this connection.

"We are yet to know if the two men who have been picked up were directly involved in the series of offences or if they were merely helping those directly involved after they were promised a share of the booty," said a police officer.

Lending an ear to thieves

All ears:At least once a week, police personnel bring hearing and speech impaired
 suspects for interrogation to the CSI Higher Secondary School for the Deaf.

18.10.2017
School for the Deaf helps police interpret hearing-impaired suspects

The Kodungaiyur police were in a fix recently, after nabbing Lingiah, a hearing and speech impaired 25-year-old, on charges of burglary. Unable to interrogate him, they took the help of the Church of South India (CSI) School for the Deaf to help interpret what the suspect was saying.

The Santhome-based school has offered this assistance to the police since 2014 at no cost. Its 32 teachers are all trained interpreters. “In 2014, policemen visited our school and sought our help with a burglary case, after which we started helping the police and even the court,” says W. James Albert, principal of the school.

At least once a week, police personnel from stations like Mylapore, Royapuram, Royapettah and other stations bring hearing and speech impaired suspects for interrogation to the school.

“Most of them are from States like Odisha, Andhra Pradesh, Punjab, Karnataka and Delhi. They are in the age group of 22 to 35 and have most often been involved in burglaries,” says Mr. Albert.

The interpreters first gain the trust of the suspects by asking them their name and other personal details. “They most often say they resorted to stealing out of hunger, and because society does not give them any job,” he adds.

Used as shields

The police say that, sometimes, hearing and speech impaired teenagers are used as shields by criminals. “However, most of the suspects we nab confess to the crime and do not divulge too many details about their family or village. They arrive in the city and, when they don’t get a job, they steal,” explains a police officer.

M. Manivannan, an interpreter from the school who often helps the police, says, “The main challenge in interpreting suspects [from outside the State] is that Tamil Nadu does not follow the Indian sign language system. So it is a bit difficult because the signs are different.”

Signs of change - Regular school for deaf girl

18.10.2017

Moulali: Ayesha Khatoon of Park Circus had not seen the inside of a school till two years ago. Born with hearing disability, the 15-year-old would spend her time cooped up at home. Her parents and siblings could hardly communicate with her. Today, she is a student of Class VI in a mainstream school.

Ayesha is among 200 city kids who got a chance to study in a mainstream school as part of a project run by Deaf Child Worldwide, an international organisation, with CINI and other NGOs from the state. The project involved 720 children, 280 primary schools and 500 teachers in Calcutta, Hooghly and Jalpaiguri .

Around 80 per cent of children with deafness have no knowledge or understanding of language when they start school. They have poor social skills. "Eighty-five per cent of primary school teachers in the state don't know how to teach these children," said Shampa Nath, south Asian head, Deaf Child Worldwide.

Many children with hearing disability face isolation in school or drop out. "Some go to special schools though they are not intellectually disabled," Nath said. The programme aimed at bridging this gap.

Representatives of Deaf Child Worldwide, NGO workers, students and parents shared their experience at a state-level convention on Tuesday.

"I have four besties now. I have taught them sign language," Ayesha gestured. "Maths and English are my favourite subjects and I want to be an entrepreneur." She can now lip read too.

It took Ayesha, her parents and peers four years to pick up sign language and communication skills to help get her admission in a mainstream school. She joined school in Class IV. "We had no clue a child with hearing disability could study in a regular school and do well," said mother Tajmira.

"Inclusion should take place both in schools and communities. Children with deafness need better access to education. Teachers, parents and peers need to work in tandem to help them realise their true potential," Nath said.

Children with hearing disability fare far better in mainstream schools than in special schools, said S.S. Vinayak, the assistant commissioner (disabilities) in the state.

Around 242 children with deafness were trained in eight community centres from Dum Dum to Kasba. Primary school teachers were trained in deaf-friendly teaching methods.

"Besides communication skill and speech training, an individual study plan was prepared for every child," said Sanghamitra Datta, programme officer, CINI.

’காது கேளாவதர்களுக்கு ஓட்டுநர் உரிமத்தை வழங்க வேண்டும்’ -கேரள இளைஞர் கோரிக்கை

07.10.2017
காது கேளாத, வாய் பேச இயலாதவர்களுக்கு ஓட்டுநர் உரிமம் வழங்கவும், சம உரிமையை அளிக்கவும் வலியுறுத்தி, இந்தியா முழுவதும் இரு சக்கர வாகனத்தில் விழிப்பு உணர்வு பிரசாரம் செய்து வரும் கேரள இளைஞர் சினான் தனது பயணத்தை வெற்றிகரமாக முடித்துவிட்டு, இன்று கோவை வந்தார். அவருக்குச் சிறப்பான வரவேற்பு அளிக்கப்பட்டது.

காது கேளாத, வாய் பேச இயலாதவர்கள் தங்களுக்கு ஓட்டுநர் உரிமம் வழங்க வலியுறுத்தி, நீண்ட நாள்களாக தமிழகம் உள்ளிட்ட சில மாநிலங்களில் போராடி வருகின்றனர். பல்வேறு காரணங்களால் அவர்களுக்கு ஓட்டுநர் உரிமம் வழங்குவது மறுக்கப்பட்டு வருகிறது. இந்நிலையில், இது குறித்த விழிப்பு உணர்வு ஏற்படுத்தும் வகையில், காது கேளாத, வாய் பேச முடியாதவர்களுக்கு ஓட்டுநர் உரிமம் வழங்க நடவடிக்கை எடுக்கவும், சம உரிமை அளிக்க வலியுறுத்தியும் இந்தியா, பூட்டான்,நேபாள் ஆகிய மூன்று நாடுகளில் 16,000 கிலோ மீட்டர் தூரத்தை தனது இரு சக்கர வாகனத்தில் பயணம் மேற்கொண்டு விழிப்பு உணர்வு ஏற்படுத்தியுள்ளார் சினான் என்ற கேரள இளைஞர். இவர் தனது பயணத்தை ஜீலை மாதம் 13-ம் தேதியன்று கன்னியாகுமரியிலிருந்து தொடங்கி, செப்டம்பர் மாதம் 25-ம் தேதி பயணத்தை வெற்றிகரமாக நிறைவு செய்தார்.

இந்நிலையில், பூட்டான், நேபாளம் மற்றும் இந்தியாவின் பல மாநிலங்களுக்கு இருசக்கர வாகனத்தில் சென்று காது கேட்காத வாய் பேசமுடியாதவர்களுக்கான உரிமையை மீட்டெடுப்பதில் அதிகக் கவனம் செலுத்தியதால் இவரது பயணம் வெற்றிப் பயணமாக அமைந்ததுள்ளதாக சினான் தெரிவித்தார்.

தனது பயணத்தை முடித்துவிட்டு சினான் இன்று கோவை வந்தார். அவருக்குச் சிறப்பான வரவேற்பு அளிக்கப்பட்டது. இது குறித்து செய்தியாளர்களிடம் பேசிய சினான் உறவினர், 'கடந்த மாதம் கன்னியாகுமரியில் தொடங்கி இந்தியா, நேபால், பூட்டான் ஆகிய நாடுகளில் சுற்றுப்பயணம் மேற்கொண்ட சியான் இந்தியா முழுவதும் உள்ள காது கேளாத வாய் பேச இயலாதவர்களுக்கு ஓட்டுநர் உரிமம் வழங்க வலியுறுத்தி இந்தப் பயணத்தை மேற்கொண்டதாகவும், எங்களாலும் மற்றவர்கள் போல் வாகனங்கள் ஓட்ட இயலும் என்பதை தெரியப்படுத்துவதற்காகவே இந்தச் சுற்றுப்பயணத்தை மேற்கொண்டதாகத் தெரிவித்தார்.

மேலும், இந்தப்பயணத்தின் போது வாய் பேசமுடியாத , காது கேட்காத அமைப்பின் சார்பாக உதவிகள் கிடைத்ததாகவும், கண்ணாடி பார்த்து தன்னால் சிறப்பாக வண்டி ஓட்ட முடிந்ததாகவும் குறிப்பிட்டார். பயணத்தின்போது எந்த விபத்தும் இல்லாமல் வண்டி ஓட்டமுடிந்ததாகவும், அனைத்து வாய் பேசமுடியாதவர்கள் மற்றும் காது கேளாவதர்களுக்குச் சம உரிமை வழங்குவதோடு, ஓட்டுநர் உரிமைத்தை வழங்க நடவடிக்கை எடுக்க தமிழகம் உட்பட சில மாநிலங்கள் முன் வர வேண்டும்' என்றார்.

Hearing&speech imparied man goes 16,000 km to create awareness

Coimbatore, Oct 7 (PTI) A hearing and speech impaired man has traversed 16,000 km nationwide and in two neigbouring countries over 72 days on a motorcyle to prove that such affected persons can drive and should not be denied licences.

28-year-old Shinan from Thrissur in Kerala began his epic journey on July 13 from Kanyakumari and rode through various states and also in neigbouring Nepal and Bhutan before completing his journey on September 25 in Thrissur.

His friend Haripriya, who translated Shinan’s sign language,told reporters at the Collectorate here that he wanted to create awareness and prove to authorities in some states who refuse to issue driving licences to his fraternity, that they were capable of driving vehicles.

A large number of speech and hearing impaired persons had gathered at the collectorate to welcome Shinan.

To a question on whether licenses were refused because they would not be able to hear the sound of horns properly, he said they could drive by viewing vehicles in their Outside Rear View Mirrors. There was also no problem negotiating peak hour traffic, he said.

“We should have equal justice and rights,” he said.

Cochlear surgery of poor deaf and dumb kids being carried out:

Karnal, Oct 6 Union minister Krishan Pal Gurjar today said cochlear implant surgeries of poor deaf and dumb children of the country are being carried out to permanently eliminate their deficiency.

"The government is spending Rs 6 lakh on each child and 800 children have been covered so far under this scheme. Any child who wish to take benefit of the scheme can contact in the office of deputy commissioner in district concerned," he said.

The Union Minister of State for Social and Justice and Empowerment was speaking at a programme organised by Haryana Social Justice and Empowerment Department here, an official release said.

On this occasion, he distributed artificial limbs and equipment to 1,611 senior citizens and 208 physically challenged persons.

He said, "Prime Minister Modi has initiated many schemes for the welfare of senior citizens and physically challenged."

"During the tenure of the previous government, benefit was given only to seven categories of 'divyangs', whereas 21 types of 'divyangs' were identified and are being given benefit now," he said.

The minister said that 100 buildings of 50 towns in the country have been identified and included under "Sugam Bhawan" scheme.

"All these buildings will be made 'Sugam' considering the problems of the senior citizens and the physically challenged. Not only this, ramps are being made on the airports, bus stations, railway stations and government buildings so as to facilitate the 'divyangs'," the minister said.

ஓட்டுனர் உரிமம்: காதுகேளாதோர் கோரிக்கை

05.10.2017 கோவை;

காதுகேளாதோருக்கு ஓட்டுனர் உரிமம் வழங்க வேண்டுமென்று காதுகோளாதோர் மற்றும் வாய்பேச இயலாதோர் சங்கம் கோரிக்கை விடுத்துள்ளது.

சங்கத்தின் மாவட்டத் தலைவர் சுரேஷ் விடுத்துள்ள அறிக்கை:தமிழகத்தில் காதுகேளாத, வாய்பேச இயலாத மாற்றுத்திறனாளிகள் சுமார் ஒரு லட்சம் பேர் வரை உள்ளனர். இவர்களுக்கு தமிழகத்தில் மட்டும் தான் ஓட்டுனர் உரிமம் வழங்கப்படுவதில்லை. கேரளா, ஆந்திரா மற்றும் கர்நாடகா உள்ளிட்ட பிற மாநிலங்களில் ஓட்டுனர் உரிமம் வழங்கப்பட்டு வருகிறது. தமிழகத்திலும் ஓட்டுநர் உரிமம் வழங்க நடவடிக்கை எடுக்க வேண்டும்.இவ்வாறு அறிக்கையில் தெரிவிக்கப்பட்டுள்ளது.

Odisha exempts fees for differently abled students

Bhubaneswar, Oct 5 (PTI) To enourage differently abled students to higher education, Odisha government has decided to exempt fees for them in government and government-aided educational institutions.

The secretary to the higher education department has written letters to all higher educational institutions to implement the governments decision immediately, said Higher Education Minister Ananta Das.

"The differently-abled students like blind students who use Braille for studies, hearing impaired and dumb students, orthopaedically handicapped students with disability more than 75 per cent will be exempted from tuition fees and examination and certificate fees for pursuing higher education," the mister said.

The minister also said that the differently abled students who already had paid such fees would be refunded their money.

The department has also sought a status report on exemption of fees on differently abled students by October 9, 2017.

Though the differently abled students in schhol level are exempted all kinds of fees, they were making payment in colleges and other higher educational institutions.

பாதுகாப்பற்ற நிலையில் காது கேளாதோர் பள்ளி

Why Shouldn’t the Deaf Learn Martial Arts? This Instructor Has Proved They Can!

04.10.2017
For Anand Mouli Patnaik, teaching martial arts to the profoundly deaf children is both challenging and exciting. Such physical activities make a big difference to the children’s lives, he says.

Not all Karate instructors would know how to teach profoundly deaf children. It’s not only a daunting but also a very demanding task.

However, there is one instructor who has accepted that challenge. He teaches deaf children using sign language.

For Anand Mouli Patnaik, teaching martial arts to these children is both challenging and exciting. He occasionally takes the students for hiking and rock climbing as well. Such physical activities make a big difference to the children’s lives, he says.

Anand began his Karate training during the early 90s.

Soon after completing his education, he started coaching students at schools in JK Pur and Rayagada. He then became an inveterate Karate instructor. He shifted his base to Sunabeda in 2008 to take up a job with the Hindustan Aeronautics Ltd. Anand holds the rank of the 5th Dan in Shito-Ryu Karate.

The Karate juggernaut, who has participated in several state-level competitions, has a penchant for teaching martial arts to the economically and socially weaker sections. He devotes a few hours to the children in orphanages and schools in the Koraput district, the southern region of Orissa, and visits the Deaf School during weekends, and Orphanages on weekdays.

He tries to boost their confidence, inculcate moral values and creates awareness among his students. Anand often warns his students not to misuse the skill, or else martial arts loses its value and respect. He, along with other like-minded friends, established a Blood Donation Association. Anand and Dr. Patra, a lecturer from Semliguda College, and other members are organising blood donation camps. Over 200 students of Anand help him organise the camps.

The students offer juice and fruits, and also offer to drop the donor at home.

Anand’s plan is to help shape up his students, and create an all-volunteer military and martial arts trainers’ group in the coming years. A handful of volunteers cannot cover the entire state region and district. There are more than 17,000 orphans housed in 300 orphanages, childcare institutions and deaf schools in the state. They want to focus on Koraput district and other southern regions of Orissa.

According to Niti Ayog’s latest data, out of the 48,000 villages in Orissa, 11,000 don’t have the infrastructure to receive broadband and mobile signals.

On the eve of World Deaf Day recently, Anand’s students trooped down to the stage for a martial arts performance. A fortnight earlier, Anand went door-to-door to collect money for buying tracksuits and other clothes for those students.

The news was spread through the villages in the district, and people volunteered to contribute.

The state government has moved a Government Order to provide free education to orphan students till post graduation. The government and NGOs take care of their basic needs like shelter and food. “How can the students afford to pursue hobbies or learn martial arts?” asks Anand. “All those certificates and medals I earned will be worthless If I do not transfer the knowledge and skill to these children.”

Thankfully, his efforts and endeavours have the local authorities’ approval. The District Collector of Koraput, Orissa, Anupam Saha, recently felicitated Anand for his contribution. The district’s police officers recognised his efforts in encouraging girls and women, and providing them training in Karate. To do this, he had to meet the parents of the girls and convince them of the benefits of martial arts for women. “My students were driven by circumstances, and their inner sense must develop and motivate them to be catalysts for change, he concluded.

Born hearing and speech impaired, the inspiring story of this entrepreneur will move you

The inspiring story of this Mumbai-based entrepreneur has over 

500 shares at the time of writing

03.10.2017
Refusing to let her physical disabilities hold her back, the Mumbai-based deaf and mute entrepreneur got involved in several activities and later found her calling in textiles. After studying it for two years she has now opened her own embroidery business.

A woman in Mumbai did not let her physical disabilities come on the way in pursuing her dreams. Born hearing and speech impaired, the Mumbai-based entrepreneur has set an example for those who want to chase their dreams. She studied textiles for two years and started her own embroidery business. Sharing her story with the Humans of Bombay page, her mother felt it was the silence that helped her daughter focus “and from her disadvantage came her biggest advantage”. The post has clearly struck a chord and in less than 24 hours has more than 500 shares at the time of writing.

“When I was 3 months pregnant, I got german measles. Back then, we didn’t have the luxuries of modern medicine and as a result my daughter was born deaf and dumb. We were more upset than she ever was — she was a really happy child, always laughing and melting our hearts. She went to a normal school which catered to children like her. Instead of focusing on 3 languages, she focused on one. Her teachers often said that she was the heart of the class, always taking care of other children and this was true even when her younger sister was born. She took care of her and helped me out so much, that we often forgot that she even had an impairment. She passed her SSC with 58% and we were all so thrilled!

It was only after this that the real world reminded her of her short comings and tried to take advantage of her. She became depressed, but we knew that the only way to go forward was to keep her busy. She studied textile for two years and that’s where she really found her calling. She didn’t stop — she took up dancing and did a beautician course while simultaneously learning how to cook.

The silence actually helped her focus and from her disadvantage came her biggest advantage — she focused all her energy on her new embroidery business…she became an entrepreneur. She receives orders from Kolkata and Kharagpur and she works around the clock to fulfil them. She also caters for people in our neighbourhood, and at night you’ll often find her researching new ideas and designs…she’s so driven. She is completely financially independent, and everyday she works hard to stay that way. Sometimes, when other’s try to bring you down — it motivates you to be better and that’s exactly what she did. She worked in silence and let her success do the talking…and I think that’s something we can all learn from her — to never give up despite the challenges, and go forward in life…all guns blazing.”

காது உட்பதியக் கருவி: நல்ல திட்டம் வீணாகலாமா?

01.10.2017
இந்தியாவில் பிறக்கும் 1,000 குழந்தைகளில் சுமார் 8 பேருக்குப் பிறவியிலேயே காது கேட்பதில்லை என்கிறது ‘இந்தியன் பீடியாட்ரிக்ஸ்’ எனும் மருத்துவ இதழ். நெருங்கிய உறவுமுறையில் திருமணம் செய்திருந்தால், கர்ப்பிணிக்கு ருபெல்லா, மேகநோய் போன்ற நோய்கள் ஏற்படுமானால் அல்லது மருத்துவரின் பரிந்துரை இல்லாமல் வீரியமான மாத்திரைகள் சாப்பிட்டிருந்தால், பிறக்கும் குழந்தைக்குப் பிறவியிலேயே காது கேட்காமல் போகலாம். அடுத்து, குறை எடையுடன் குழந்தை பிறந்திருந்தாலோ, குழந்தை பிறந்த சில மாதங்களில் அதற்கு மூளைக்காய்ச்சல் ஏற்பட்டோலோ, பிறவிக் குறைபாடுகள் காணப்பட்டாலோ குழந்தையின் உட்காது பாதிக்கப்பட்டு, கேட்கும் திறனும், அதைத் தொடர்ந்து பேச்சுத் திறனும் இல்லாமல் போகும். இவர்களுக்கு ஒரு வரப்பிரசாதமாக வந்துள்ளது, காது உட்பதியக் கருவி.

எப்படிச் செயல்படுகிறது?

வயதானவர்களில் சிலர் பொருத்திக்கொள்ளும் ‘காது கேட்கும் கருவி’ நமக்குத் தெரியும். ஒருவர் பிறந்து வளர்ந்த பிறகு காதுகேளாமை ஏற்பட்டால், அப்போது அவருக்குக் காது கேட்க உதவும் கருவி இது. காது உட்பதியக் கருவி என்பது வேறு.

இந்தக் கருவியில் வெளிக்கருவி, உட்கருவி என இரண்டு பகுதிகள் உள்ளன. வெளிக்கருவியைக் காதுக்குப் பின்புறம் வெளியில் தெரிவதுபோல் பொருத்துகின்றனர். இதில் மைக்ரோபோன், ஒலிபெருக்கி, ஒலியை உள்ளே அனுப்பும் அமைப்பு, பேட்டரி ஆகியவை உள்ளன. மைக்ரோபோன் ஒலியைக் கிரகிக்கிறது. ஒலிபெருக்கி ஒலியின் அதிர்வுகளை அதிகப்படுத்தி, ‘டிஜிட்டல் சிக்னல்’களாக மாற்றுகிறது. இந்த சிக்னல்களை கம்பிபோல் இருக்கும் ஓர் அலைபரப்புக் கருவி (Transmitter) காதின் உட்கருவிக்கு அனுப்பிவைக்கிறது.

உட்கருவியில் ஒலிவாங்கி, ஸ்டுமுலேட்டர் (Stimulater), காந்தம் ஆகியவை அடங்கியுள்ளன. அறுவை சிகிச்சை மேற்கொண்டு, இதைக் காதின் பின்புறம் தோலுக்கு அடியில் பொருத்தி, தையல் போட்டு மூடிவிடுகின்றனர். கம்பிபோல் இருக்கும் ஸ்டுமுலேட்டரை உட்காதில் உள்ள நத்தை எலும்பில் (Cochlea) பொருத்திவிடுகின்றனர். அலைபரப்பி மூலம் வரும் ஒலிகளை, ஒலிவாங்கி கவர்ந்து ஸ்டுமுலேட்டருக்கு அனுப்பிவைக்கிறது. பிறகு, ஸ்டுமுலேட்டரானது டிஜிட்டல் சிக்னல்களை மின்சிக்னல்களாக மாற்றி, செவி நரம்பு வழியாக மூளைக்கு அனுப்புகிறது. அங்கே ஒலிகள் பகுக்கப்பட்டு கேட்கும் திறன் செயலுக்கு வருகிறது.

பிறந்த ஆறு மாதங்களுக்குள் குழந்தைக்குக் காது கேளாமை உள்ளதைக் கண்டுபிடித்துவிட வேண்டும். ஐந்து வயதுக்குள் இக்கருவியைப் பொருத்திவிட வேண்டும். அப்போதுதான் குழந்தைக்குக் கேட்கும் திறனையும் பேச்சுத் திறனையும் உண்டாக்க முடியும்.

தமிழகம் முதலிடம்
முதல்வரின் மருத்துவக் காப்பீட்டுத் திட்டத்தின் கீழ் பிறவியிலேயே காது கேட்காத ஏழைக் குழந்தை களுக்கு ‘காக்ளியர் இம்பிளான்ட்’ (Cochlear implant) எனும் உட்பதியக் கருவியைப் பொருத்தி, காது கேட்க வைக்கும் நவீன சிகிச்சைமுறையில் இந்தியாவிலேயே தமிழகம் முதலிடத்தில் உள்ளது. தனியார் மருத்துவ மனைகளில் இதற்கு ரூ. 7 லட்சம் செலவாகிறது. சென்னை, திருச்சி மற்றும் கோவை அரசு மருத்துவக் கல்லூரி மருத்துவமனைகளிலும், சில தனியார் மருத்துவமனைகளிலும் இதை இலவசமாகவே மேற்கொள் கின்றனர்.

இந்த இலவச அறுவை சிகிச்சைத் திட்டம் இந்தியா முழுவதும் 2012-ல் அறிமுகம் செய்யப்பட்டது. அன்று தொடங்கி கடந்த ஜூலை கடைசிவரை எடுக்கப்பட்ட புள்ளிவிவரப்படி தமிழகத்தில் மட்டும் 2,856 குழந்தைகளுக்கு உட்பதியக் கருவி பொருத்தப்பட்டுள்ளது. இதேபோன்ற திட்டத்தில் கேரளாவில் இதுவரை 640 பேருக்கும், மத்தியச் சுகாதாரத் துறை மூலம் இந்தியா மொத்தத்திலும் கடந்த ஆகஸ்ட் வரை 911 பேருக்கும் இந்தக் கருவியை இலவசமாகப் பொருத்தியுள்ளனர்.

இங்கு கவனத்தில் கொள்ள வேண்டிய விஷயம் ஒன்று உள்ளது. மாரடைப்பு ஏற்பட்டவருக்கு இதயத் தமனியில் ‘ஸ்டென்ட்’ பொருத்தியவுடன் மாரடைப்பு சரியாவதுபோல் அல்ல இது. குழந்தைக்கு உட்பதியக் கருவியைக் காதில் பொருத்தியதும் இயல்பான காதுபோல் ஆகிவிடுவதில்லை. இதைப் பொருத்திக்கொண்ட குழந்தைக்கு மூன்று ஆண்டுகளுக்குத் தொடர்ச்சியான ‘பேச்சு ஒலிகளை உணறும் பயிற்சிகள்’ (Audio Verbal Therapy) தரப்பட வேண்டும். இந்தப் பயிற்சிதான் குழந்தைக்குக் கேட்கும் ஒலிகளை உணரவைத்து, அதைத் தொடர்ந்து பேசவும் வழி செய்கிறது. ஆனால், சிக்கல் இங்குதான் ஆரம்பிக்கிறது.

பேச்சுப் பயிற்சியின் முக்கியத்துவம்!

தமிழகத்தைப் பொறுத்தவரை இந்தச் சிகிச்சைத் திட்டம் சென்னையை மையப்படுத்தித்தான் நடைமுறைப்படுத்தப்படுகிறது. தென்தமிழகத்தில் உள்ள அரசு மருத்துவமனைகளில் இந்த சிகிச்சைக்கான தொழில்நுட்ப வசதிகள் அவ்வளவாக இல்லை. பொதுவாக, காதுகேளாமை கோளாறுடன் குழந்தைகள் பிறப்பது நகரங்களைவிட கிராமப்புற ஏழைகளிடம்தான் அதிகம். அவர்களுக்கு இந்தப் பிரச்சினை குறித்த விழிப்புணர்வு இல்லை. அப்படியே கொஞ்சம் விவரம் தெரிந்து இந்த அறுவை சிகிச்சையை இலவசமாக மேற்கொண்டுவிட்டாலும், அதற்குப் பிறகு அந்தக் குழந்தைக்கு மூன்றாண்டு காலத்துக்குப் பேச்சுப் பயிற்சி கொடுக்கப்பட வேண்டியது முக்கியம் என்பதைப் பெற்றோர் புரிந்துகொள்ளாமல் உள்ளனர்.

அறுவை சிகிச்சைக்குப் பின் குறைந்தது வாரத்தில் 5 நாட்களுக்கு கேட்பியல் மருத்துவர் (Audiologist) மற்றும் பேச்சுப் பயிற்சியாளர் (Speech Therapist) மூலம் குழந்தைக்குப் பயிற்சி கொடுக்க வேண்டும். வீட்டிலும் இந்தப் பயிற்சியைத் தொடர வேண்டும். இந்தக் காலகட்டத்தில் பெற்றோரும் குழந்தையுடன் தங்க வேண்டும். இதற்கான வசதிகளைப் பெற்றோரே செய்துகொள்ள வேண்டும். முதல் மூன்று மாதங்களுக்கு சிகிச்சை மேற்கொண்ட மருத்துவமனையிலேயே இந்தப் பயிற்சிகள் வழங்கப்படும். அதன் பின்னர் தனியார் பயிற்சி மையங்களில் இவற்றைப் பெற்றுக்கொள்ளலாம்.

இந்தப் பயிற்சிக்கான செலவை இரண்டு தவணைகளில் மொத்தம் ரூ. 1,30,000-ஐக் காப்பீட்டு நிறுவனம் வழங்குகிறது. ஆனால், பேச்சுப் பயிற்சிகளை ஓராண்டுக்குள் சரியாகப் பெற்றுக்கொள்ளும் குழந்தை களுக்கு மட்டுமே இந்தப் பணம் கிடைக்கும்.

பலன் வேண்டாமா?

குடும்பச் சூழல் காரணமாக, பல பெற்றோர்களால் வெளியூர்களிலிருந்து தினமும் நகரத்துக்குப் பயணம் செய்வது சிரமம். அதேநேரம் சென்னை போன்ற பெருநகரங்களில் அதிக காலம் தங்கியிருந்து, இந்தப் பேச்சுப் பயிற்சியைத் தங்கள் குழந்தைகளுக்கு வழங்கவும் அவர்களால் முடிவதில்லை. மேலும், இயன்முறை மருத்துவர்கள் இருக்கும் அளவுக்குப் பேச்சுப் பயிற்சியாளர்கள் தமிழகத்தில் சிறு நகரங்களில் இல்லை. இதனால் இந்தக் குழந்தைகளுக்குப் பேச்சுப்பயிற்சி கிடைப்பது நின்றுபோகிறது. இதன் காரணமாக இவர்களுக்குக் காப்பீட்டுப் பணம் கிடைப்பதும் நின்றுபோகிறது. அதற்குப் பிறகு தங்கள் சொந்தச் செலவில் பேச்சுப்பயிற்சியைத் தருவதற்கு பெற்றோரிடம் பண வசதி இருப்பதில்லை. இவ்வாறான சூழலில் குழந்தைக்குத் தொடர்ந்து பேச்சுப்பயிற்சி கிடைக்காமல் போவதால், அந்தக் குழந்தைக்குப் பேச்சு வராமல் போகிறது; சிகிச்சை செய்தும் பலனில்லை; பாதிக்கிணறு தாண்டிய கதையாகிவிடுகிறது.

கிராமம், நகரம் எனப் பிரித்து, அரசு இயந்திரம் கைக்குழந்தைகளுக்கு எனச் சிறப்பு மருத்துவ முகாம்களை நடத்தி, பிறவியிலேயே காது கேட்காத குழந்தைகளைக் கண்டறிய வேண்டும். அனைத்து மாவட்ட அரசு மருத்துவமனைகளிலும் இந்தச் சிகிச்சைக்கான சிறப்பு மருத்துவர் மற்றும் தொழில்நுட்ப வசதிகளை மேம்படுத்த வேண்டும். தேவையான எண்ணிக்கையில் கேட்பியல் மருத்துவர் மற்றும் பேச்சுப் பயிற்சியாளர்களைச் சிறு நகரங்கள் உள்ளிட்ட அரசு மருத்துவமனைகளிலும் நியமிக்க வேண்டும். இந்தக் குழந்தைகளுக்கென்றே சிறப்பு மழலையர் பள்ளிகளைத் தொடங்கி, தொடர்ந்து அவர்களுக்குப் பேச்சுப்பயிற்சி கிடைப்பதற்கு வழி செய்ய வேண்டும். அப்போதுதான் மிகப் பயனுள்ள ஒரு மருத்துவத் திட்டம் கடலில் கலக்கப்படும் பெருங்காயம்போல் வீணாவதைத் தடுக்க முடியும்!

பேச இயலாத கீதாவை பெற்றோருடன் சேர்த்துவைக்க உதவுங்கள்: சுஷ்மா சுவராஜ் வேண்டுகோள்

01.10.2017
பாகிஸ்தானில் இருந்து மீட்டு வரப்பட்ட பேச்சுத்திறனற்ற கீதாவை அவரது பெற்றோருடன் சேர்த்துவைக்க உதவுங்கள் என மத்திய மந்திரி சுஷ்மா சுவராஜ் பொதுமக்களை கேட்டுக் கொண்டுள்ளார்.

புதுடெல்லி:
இந்தியாவில் இருந்து தவறுதலாக பாகிஸ்தான் சென்ற பேசமுடியாத, காது கேளாத பெண்ணான கீதாவை கடந்த 15 வருடங்களாக பாகிஸ்தானைச் சேர்ந்த எதி அறக்கட்டளை ஆதரவளித்து பாதுகாத்து வந்த நிலையில், மத்திய அரசின் முயற்சியால் 26-9-2015 அன்று அவர் இந்தியா திரும்பினார்.

கீதாவின் பெற்றோர் என மூன்றுக்கும் அதிகமானவர்கள் உரிமை கொண்டாடிவரும் நிலையில் அவரது உண்மையான பெற்றோரை டி.என்.ஏ. பரிசோதனையின் மூலம் கண்டுபிடிக்கும் முயற்சியில் மத்திய அரசு ஈடுபட்டது.

அதுவரை, மத்தியப்பிரதேசம் மாநில தலைநகரான இந்தூரில் உள்ள பேசமுடியாத, காது கேளாத சிறுமியருக்கான காப்பகத்தில் கீதாவை தங்கவைக்க ஏற்பாடு செய்யப்பட்டுள்ளது. இந்நிலையில், கீதாவின் பெற்றோர் என்று உரிமைகோரி ஏராளமானவர்கள் ஊடகங்களுக்கு பேட்டி அளித்து வந்தனர்.

கீதாவின் மரபணுக்களின் அடிப்படையில் சோதனை நடத்தி அவரை உண்மையான பெற்றோருடன் சேர்த்து வைப்பதற்கான நடவடிக்கைகள் மேற்கொள்ளப்பட்டன.

இதற்கிடையில், நிகழ்ச்சியொன்றில் பங்கேற்பதற்காக மத்தியப்பிரதேசம் மாநில தலைநகரான இந்தூருக்கு வந்திருந்த மத்திய வெளியுறவுத்துறை மந்திரி சுஷ்மா சுவராஜ், இந்தூரில் அவர் தங்கியிருந்த ஓட்டலுக்கு கீதாவை வரவழைத்து சந்தித்தார். சுமார் அரை மணிநேரம் ஜாடை மொழியில் கீதாவுடன் பேசிக்கொண்டிருந்த சுஷ்மா, எப்படியாவது உன்னை பெற்றோருடன் சேர்த்து வைப்பேன் என ஆறுதல் கூறினார். இதைத்தொடர்ந்து பிரதமர் மோடியும் கீதாவை டெல்லிக்கு வரவழைத்து ஆசிர்வதித்தார்.

ஆனால், தனது பெற்றோர் என்று உரிமைகோரிய பலரை கீதா நிராகரித்து விட்டார். மருத்துவ ரீதியாக கீதா தங்களது மகள்தான் என்பதை நிரூபிக்க உரிமை கோரியவர்களும் தவறி விட்டனர்.

எனவே, கடந்த ஒன்பது மாதங்களாக கீதாவின் பெற்றோர் யார்? என்பதை கண்டுபிடிக்க முடியாத நிலைதான் நீடித்து வருகிறது. பாகிஸ்தானில் இருந்தபோது கல்வியறிவு இல்லாத சிறுமியாக இருந்த கீதா, இந்தியா வந்தபிறகு ஹிந்தி, ஆங்கிலம் மற்றும் கணக்கு பாடங்களை கற்றுள்ளார்.

இந்நிலையில், இந்தூரில் உள்ள ஆசிரம நிர்வாகிகளிடம் கீதா தனது ஆசை ஒன்றை கடந்த ஜாடை மொழியில் தெரிவித்துள்ளார்.

நான் பிறந்து, வளர்ந்த ஊரும், எனது பெற்றோர் முகங்களும் எனக்கு நன்றாக நினைவில் உள்ளது. என்னை ரெயில் மூலம் சில இடங்களுக்கு அழைத்துச் சென்றால் எனது சொந்த ஊரையும், பெற்றோரையும் என்னால் அடையாளம் காட்ட முடியும் என அவர் நம்பிக்கை தெரிவித்துள்ளார். எனவே, அவரை இந்தியாவில் உள்ள முக்கிய ஊர்களுக்கு ரெயில் மூலம் அழைத்து செல்ல ஆசிரம நிர்வாகிகள் முடிவு செய்தனர்.

15ஆண்டுகளுக்கு முன்பு, பாகிஸ்தானின் லாகூர் நகரில் உள்ள ரெயில் நிலையத்தில், இந்தியாவில் இருந்து வந்த சம்ஜவுதா எக்ஸ்பிரஸ் ரெயிலின் ஒரு பெட்டியில் சுமார் 9 வயது மதிக்கத்தக்க சிறுமி அனாதையாக அழுதபடி அமர்ந்திருந்தாள்.

மாற்றுத்திறனாளியான அந்த சிறுமியால் பேச முடியாது. செவித் திறனையும் இழந்தவள். இதனால் அவளால் தனது பெற்றோர் பற்றியோ, தனது சொந்த ஊர் பற்றியோ எதுவும் தெரிவிக்க முடியவில்லை. அவளை மீட்ட பாகிஸ்தான் போலீசார் எதி அறக்கட்டளை என்ற தொண்டு நிறுவனத்திடம் ஒப்படைத்தனர்.

முதலில் லாகூரில் உள்ள எதி அறக்கட்டளை காப்பகத்தில் தங்க வைக்கப்பட்ட அந்த சிறுமி பின்னர் கராச்சியில் உள்ள காப்பகத்துக்கு கொண்டு செல்லப்பட்டாள்.

அவளது பெயர் என்ன? என்று தெரியாததால், அறக்கட்டளை நிர்வாகிகள் அவளுக்கு கீதா என்று பெயர் சூட்டினார்கள். எதி காப்பகத்தில் சுமார் 14 ஆண்டுகளாக வளர்ந்து, இந்தியாவுக்கு அழைத்து வரப்பட்ட கீதாவுக்கு தற்போது 26 வயது ஆகிறது.

அவர் ரெயில் மூலம் வந்தபோது பெற்றோரை விட்டுப் பிரிந்ததால், மீண்டும் ஏதாவது ஒரு ரெயில் நிலையத்தை பார்த்தால் தனது ஊரை அடையாளம் காட்டுவார் என்ற நம்பிக்கையில் இந்தூர் ஆசிரம நிர்வாகிகள் இந்த ரெயில் பயணத்துக்கு ஏற்பாடு செய்தனர். இருப்பினும் கீதாவால் அவரது பெற்றோரை கண்டிபிடிக்க இயலவில்லை.

இந்நிலையில், கீதாவை பெற்றோருடன் சேர்த்துவைக்க விபரமறிந்த பொதுமக்கள் உதவிட வேண்டும் என மத்திய மந்திரி சுஷ்மா சுவராஜ் கேட்டுக் கொண்டுள்ளார். கீதாவின் தோளில் கைவைத்தவாறு அவர் வெளியிட்டுள்ள வீடியோ செய்தியில் இந்த வேண்டுகோளை அவர் விடுத்துள்ளார்.

காது கேளாதோர் விளையாட்டுக் கழக கிரிக்கெட் போட்டி

27.09.2017
புதுச்சேரி காதுகேளாதோர் விளையாட்டு கழகம் சார்பில் கோரிமேடு ஜிப்மர் விளையாட்டு மைதானத்தில் மாநில அளவிலான கிரிக்கெட் போட்டி நடைபெற்றது.

இதில் புதுச்சேரி மற்றும் காரைக்கால் அணிகளுக்கு இடையே இறுதி போட்டி நடைபெற்றது. 43 ரன் வித்தியாசத்தில் புதுச்சேரி அணி வெற்றி பெற்றது. போட்டியில் வெற்றி பெற்றோருக்கு பொறியாளர் மணிசந்த சீனிவாசன் கோப்பைகளை வழங்கினார். சங்க நிர்வாகிகள் பாலமுருகன்,ராஜேஷ், மதன்மோகன், பஷித், மொழி பெயர்பாளர் ஹபில்லா ஆகியோர் கலந்து கொண்டனர்.

Brett Lee to attend family meet of hearing-impaired children

29.09.2017
THIRUVANANTHAPURAM: Former Australian cricketer Brett Lee will reach the state capital on Friday to attend the family meet of children who have undergone cochlear implantations. Brett Lee is a global hearing ambassador.

On the occasion, the government will launch "Kathoram'" project, which is intended to provide the cochlear implantation for the children who are affected the hearing loss. The project aims at the rehabilitation and treatment of disabled persons in the state.

The scheme intends to provide free surgery to hearing-impaired children in the age group of 0-5 years. With Kathoram, children will be monitored from the day of their birth to the next 18 months. The idea is to make them ready to go to school by the time they complete three-and-a-half-years of age, said the minister.

The Rs 100-crore Anu Yatra project of the government also plans to develop intervention centres, 28 model child rehabilitation centres, 25 mobile intervention units, comprehensive insurance and universal identity cards, said health minister K K Shylaja.

Rs 1 lakh reward for finding Pak-returned Geeta’s parents: Sushma Swaraj

01.10.2017, 

Geeta, 24, who had mistakenly crossed into Pakistan as a child after being separated from her family, was brought back to India last year.

External affairs minister Sushma Swaraj announced a reward of Rs one lakh for helping Geeta, the deaf and mute Indian girl who returned home in 2015 after being stranded in Pakistan for over a decade, in uniting with her parents.

In a video appeal on Sunday, Swaraj said there cannot be a better deed than helping a girl find her parents and urged those people, who know about any family which had a mute and deaf girl who went missing around 12 years back, to come forward.

“We will give Rs one lakh to anyone who helps Geeta find her parents,” Swaraj said in her appeal.

Geeta, who had returned to India in October 2015, has been staying at an institution for hearing and speech impaired people run by an NGO in Indore.

“At times she becomes very emotional and starts crying. My appeal to her parents -- please come forward and take your daughter. I am assuring that we will not let her become a burden on you,” Swaraj said with Geeta by her side.

“We will take care of her including her marriage and studies. Your daughter is desperate to meet you,” she said.

Swaraj said Geeta could be from Bihar or Jharkhand and requested chief ministers of both the states to ensure that her appeal is shown by all cable TV networks for the next seven days so that people come forward to help her.

The External Affairs Minister, who had played a key role in ensuring the girl’s return from Pakistan, said she had indicated that her real name is Guddi and that the name Geeta was given to her by the Edhi foundation in Pakistan which had taken care of her.

After her return from Pakistan, a family from Bihar had come forward claiming that Geeta was their daughter after she felt that they were her parents. However, DNA tests conducted on her proved otherwise.

She had failed to recognise the Mahato family after arriving in India though, after seeing their photographs in Pakistan, she had indicated that they could be her family.

Geeta was reportedly just 7 or 8 years old when she was found sitting alone on the Samjhauta Express by the Pakistan Rangers at the Lahore railway station.

Her story came to light after the release of Salman Khan-starrer ‘Bajrangi Bhaijaan’ in which the hero unites a mute Pakistani girl with her mother in the neighbouring country.

DC celebrates Dasehra with differently abled children

Jalandhar, September 30
Varinder Kumar Sharma, Deputy Commissioner, Jalandhar, along with his family celebrated Dasehra with differently abled children at Prayas School and Red Cross School here today.

He, along with his wife, Parveen Sharma, and children, went to Red Cross School for hearing-impaired children to share the festivities of Dasehra.

Sharma distributed fruits and sweets to the children and enquired about the functioning of the school.

He, along with his family, also had a round of the hostel to check the boarding and lodging facilities being offered to the students.

Later, they went to Prayas School and exchanged the gifts with students. He also had a detailed interaction with the secretary, District Red Cross, Paramjeet Singh, regarding the requirements in both the schools.

The Deputy Commissioner assured Paramjeet that all-out efforts would be made to ensure that the students of the schools got the best facilities for their overall development.

He said the purpose behind the visit to the schools was to share and enjoy the traditional festival with the students.

Sharma said it was probably the best way to celebrate the festival to mark the victory of good over evil.

He said this was a momentous occasion for him and his family to be amongst these children to celebrate the festival.